Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. I SA/Kr 1500/11

Sygn. akt I SA/Kr 1500/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 listopada 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Beata Cieloch, Sędzia: WSA Grażyna Firek (spr.), Sędzia: WSA Bogusław Wolas, Protokolant: Sylwia Piwowarska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2011 r., sprawy ze skarg "A" S.A. w D., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 16 maja 2011r. nr [...],, [...]., w przedmiocie umorzenia postępowania w podatku od nieruchomości za 2004r. i 2005r. - skargi oddala-

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzjami z dnia 5 listopada 2010r., znak [...] i [...] określił wysokość zobowiązania "A" S.A. z siedzibą w D. z tytułu podatku od nieruchomości za lata 2004 i 2005. W podstawie prawnej wskazano art. 207 w zw.

z art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 i art. 47 § 3 o.p., art. 1a ust. 1 pkt 1-5, art. 2 ust. 1 pkt 1 -3, art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1-3, art. 5, art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r.

o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002r., Nr 9, poz. 84 ze zm.), a także odpowiednie uchwały Rady Miasta K. w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości.

"A" S.A. z siedzibą w D. nie zgodziła się z powyższymi rozstrzygnięciami, wnosząc w terminie odwołania. Podniosła zarzuty naruszenia prawa materialnego, a to art. 2 ust. 1 w zw. z art. 1a pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przez uznanie, że wielkie piece jako wolno stojące urządzenia techniczne stanowią budowlę w całości, art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art.1a pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 3 pkt 1 lit. b i art. 3 pkt 2 i 3 Prawa budowlanego przez uznanie, że nagrzewnice stanowią budowle, a hale lejnicze i hale nagrzewnic winny być opodatkowane jak budowle; nadto art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przez uznanie, że grunty i budowle niesklasyfikowane symbolem "dr" nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania. Nadto strona skarżąca podniosła zarzuty naruszenia przepisów postępowania - art. 121 § 1 o.p. przez odmienną ocenę stanu faktycznego niż w decyzji, dotyczącej roku 2002, art. 180 § 1 w zw. z art. 197 § 1 oraz art. 191 o.p. przez oparcie rozstrzygnięcia na jednej z opinii przedstawionych w sprawie, a także art. 121 § 1 o.p. przez wszczęcie postępowania podatkowego mimo jednoczesnego prowadzenia czynności sprawdzających.