Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. I SA/Gl 879/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędziowie WSA Bożena Suleja, Krzysztof Winiarski (spr.), Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2011 r. sprawy ze skargi A S.A. w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) orzeka, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] roku nr [...] Wójt Gminy S. określił A S.A. z siedzibą w J.- w dalszej części uzasadnienia określanej zamiennie "Spółką" - wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości w kwocie [...] zł.
Spółka od wymienionej decyzji wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.- w dalszej części uzasadnienia określanym zamiennie słowem "Kolegium" - zarzucając organowi I instancji naruszenie prawa materialnego, tj. art. 2 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 1a ust. 1 pkt 3 i art. 4 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 9 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. Nr 9, poz. 84 z 2002 r. ze zm.), art. 2 i 3 ustawy Prawo budowlane i art. 6 pkt 7 oraz art. 58 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96 ze zm.), a także procesowego, tj. art. 187 i art. 197 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.), w konsekwencji czego zażądała uchylenia zaskarżonej decyzji. Zdaniem odwołującej się Spółki w roku podatkowym 2004 opodatkowaniu podlegały tylko obiekty budowlane w rozumieniu prawa budowlanego zlokalizowane w całości na powierzchni ziemi, służące bezpośredniemu wydobywaniu kopaliny ze złoża. Kwestionując stanowisko organu podatkowego, Spółka powołała się na interpretację zawartą w doktrynie oraz w orzecznictwie wydanym w sprawach opodatkowania budowli przed 2002 r., a ostatecznie rozstrzygniętej w uchwale Sądu Najwyższego z 2002 r. o niezasadności opodatkowania podziemnego wyrobiska górniczego. Zdaniem Spółki, pogląd wyrażony w tej uchwale nie stracił na aktualności. Podtrzymała ponadto zasadność oparcia się na art. 46 Kodeksu cywilnego i przepisach ustawy Prawo geologiczne i górnicze, wskazując, iż w myśl tych przepisów oraz stanowisk doktryny, podziemne wyrobisko nie jest nieruchomością tylko częścią górotworu zlokalizowaną pod powierzchnią ziemi, a znajdujące się w nim urządzenia i obiekty stanowią jego część składową. Wyraziła przy tym pogląd, że nic co znajduje się pod powierzchnią ziemi nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, a więc ani wyrobisko ani też urządzenia z nim związane.