Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. IV SA/Gl 57/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2011 r. sprawy ze skargi M. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego 1. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...], 2. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu, 3. przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego M. K. kwotę 295,20 złotych (dwieście dziewięćdziesiąt zł. i dwadzieścia gr.) kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 złotych (pięćdziesiąt pięć zł. i dwadzieścia gr.) z tytułu podatku od towarów i usług

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. zawiesiło z urzędu postępowanie w sprawie odwołania M. G. od decyzji Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r., Nr [...], przyznającej jej dodatek mieszkaniowy za okres od 1 lutego 2009 r. do 31 lipca 2009 r. do czasu wydania prawomocnego wyroku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach ze skargi M. G. na decyzję SKO w K. z dnia [...] r. Nr [...] . W podstawie prawnej tego orzeczenia wskazany został art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. W uzasadnieniu Kolegium podało, że decyzją z [...] r. uchyliło wcześniejszą zapadłą w sprawie decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. i przekazało sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia. Uchyloną decyzją organ I instancji przyznał M. G. prawo do dodatku mieszkaniowego w wysokości 149, 01 zł miesięcznie za okres od 1 lutego 2009 r. do 31 lipca 2009 r. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy Prezydent Miasta T. wydał decyzję z dnia [...] r. przyznającą M. G. po raz drugi dodatek mieszkaniowy za okres od 1 lutego 2009 r. do 31 lipca 2009 r. w tej samej co poprzednio wysokości. Z decyzja tą nie zgodziła się strona wnosząc od niej odwołanie do SKO w K.