Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. I SA/Gd 907/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Woźniak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 listopada 2011 r. sprawy ze skargi "A" z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent Miasta decyzją z dnia 20 grudnia 2010 r. określił "A" sp. z o. o. z siedzibą w G. (dalej: Spółka) wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2005 w kwocie 1.381.256,30 zł. Jak wynika z uzasadnienia tej decyzji organ I instancji zakwestionował zasadność skorzystania przez Spółkę ze zwolnienia statuowanego w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, po. 84 z późn. zm.) - dalej jako "u.p.o.l." w odniesieniu do budowli zakwalifikowanych przez podatnika jako budowle infrastruktury portowej oraz gruntów znajdujących się pod tymi budowlami. Odnotowano, że ustawa podatkowa nie zawiera legalnej definicji pojęcia "budowla infrastruktury portowej", ani też nie odsyła do rozumienia tego pojęcia na gruncie innych obowiązujących aktów prawnych. Jednocześnie zauważono, że wymienione wyżej pojęcie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 967 z późn. zm.). Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że za zasadnością posłużenia się w niniejszej sprawie definicją sformułowaną na gruncie ustawy o portach i przystaniach morskich przemawia to, iż rozważane w sprawie zwolnienie podatkowe zostało wprowadzone od 1 stycznia 2002 r. ustawą z 6 września 2001 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 111, poz. 1197). W dalszej kolejności powołano wyrok NSA z 3.06.2008 r. Sygn. akt II FSK 996/07, w którym wywiedziono w oparciu o przebieg procesu legislacyjnego, że definicja infrastruktury portowej przyjęta w ustawie o portach i przystaniach morskich nie jest tzw. definicją obcą na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Nie ma przy tym znaczenia, że w art. 7 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. brak jest bezpośredniego odesłania do tej definicji. Zatem organ podatkowy przyjął, że dla zdefiniowania urządzeń infrastruktury portowej posłużyć należy się art. 2 pkt 4 ustawy o portach i przystaniach morskich, wedle którego infrastruktura portowa to znajdujące się w granicach portu lub przystani morskiej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje, związana z funkcjonowaniem portu, przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem, zadań o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 tj. świadczenia usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej. Analizując przesłanki konieczne w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o portach i przystaniach morskich dla uznania danych obiektów za budowle infrastruktury portowej organ pierwszej instancji doszedł do wniosku, że w odniesieniu do budowli uznanych przez Spółkę za budowle infrastruktury portowej nie został spełniony jeden z warunków, mianowicie, nie są one przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem zadań dotyczących świadczenia usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej.