Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 października 2011 r., sygn. V SA/Wa 824/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura (spr.), Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Protokolant: starszy specjalista - Małgorzata Broniarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2011r. sprawy ze skargi L. T. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] stycznia 2011r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany Oddala skargę

Uzasadnienie

L. T., dalej: "skarżący" złożył skargę na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalenia z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności dla udzielenia zgody na pobyt tolerowany.

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

Skarżący w dniu [...] lipca 2010 r. złożył kolejny (drugi) wniosek o nadanie statusu uchodźcy. We wniosku oświadczył, że wyjechał z X. wraz z rodziną w [...] r. W tym czasie w kraju jego pochodzenia było niebezpiecznie, trwała wojna, skarżący ze względów finansowych nie mógł kontynuować nauki. Po przyjeździe do Polski wykonywał prace dorywcze aby zapewnić utrzymanie rodzinie. W Polsce został zatrzymany i skazany za handel nielegalnymi płytami. Dodał, że w Polsce przebywa jego matka i siostra.

Decyzją z [...] sierpnia 2010 r. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców rozpatrzył wniosek jako oczywiście bezzasadny, odmówił skarżącemu nadania statusu uchodźcy, udzielenia mu ochrony uzupełniającej oraz uznał, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany.

W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że skarżący nie podał żadnych wiarygodnych przyczyn uzasadniających obawę przez prześladowaniami, o których mówi Konwencja Genewska dotycząca statusu uchodźców. Nie wyjechał z kraju pochodzenia z powodu prześladowań na jakimkolwiek tle, władze kraju pochodzenia nie podejmowały wobec skarżącego działań represyjnych, nie był tam zatrzymany, aresztowany, sądzony. Z zeznań nie wynika, że angażował się w działalność polityczną. Ponadto sam wskazywał, że jedyną przyczyną jego wyjazdu z kraju pochodzenia były problemy natury ekonomicznej. W ocenie organu pierwszej instancji skarżący nie jest uchodźcą, ale migrantem ekonomicznym.