Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 października 2011 r., sygn. II SA/Kr 1284/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Bator / spr. / Sędziowie WSA Ewa Rynczak Krystyna Daniel Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2011 r. sprawy ze skargi Gminy B. na decyzję Wojewody z dnia 31 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję. II. zasądza od Wojewody na rzecz Gminy B. kwotę 457 /czterysta pięćdziesiąt siedem / złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]grudnia 2010 r. znak: [...] Starosta B. odmówił zwrotu nieruchomości położonej w B. , obręb [...] odpowiadającej dawnym parcelom gruntowym oznaczonym numerami: 1, 2, 3, gm. kat. B. , wywłaszczonych na cele budowy hotelu robotniczego w B. decyzją z dnia [...] marca 1972 r. znak: [...] oraz dawnej parceli gruntowej numer 4 i parceli budowlanej numer 5 gm. kat. B. , przejętych na cele zagospodarowania terenu wokół hotelu robotniczego aktem notarialnym Rep. [...] z dnia 17 stycznia 1977 r., które weszły w skład działki ewidencyjnej oznaczonej numerem 6 obręb [...] , gmina Miasto B. (z działki tej w wyniku kolejnych podziałów geodezyjnych powstały działki ewidencyjne o numerach: 7, 8, 9, 10 ). Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazano art. 104 i 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 136, art. 137 art. 229 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.). W obszernym uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że po przeanalizowaniu zebranych dokumentów, obowiązujących przepisów prawa, a także uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2010 r. Sygn. akt l OSK111/09, którym sąd oddalił skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie uchylającego decyzję Wojewody oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości, podjął starania w celu prawidłowego rozpatrzenia sprawy i uzupełnienia dotychczas zgromadzonej dokumentacji. W toku postępowania ustalono, że budynek hotelu został wiernie zrealizowany tak, jak przewidywały to szczegółowe plany zagospodarowania z roku 1970 i 1975. Cześć działki oznaczonej obecnie numerem 10 stanowi w większości teren porośnięty trawą, na którym znajdują się są drzewa ozdobne, od strony ulicy [...] znajduje się boisko do koszykówki. Część działki od strony wschodniej pomiędzy hotelem a potokiem [...]" stanowi teren trawiasty, na którym rosną krzewy ozdobne, znajduje się chodnik, utrzymany żywopłot, stacja traffo, śmietnik, ponadto 2 garaże "blaszaki". Organ zaznaczył, że boisko sportowe powstało w sierpniu 2000 r. Nie mniej jednak przed tą datą w miejscu w/w boiska, które funkcjonuje do dnia dzisiejszego teren porośnięty był trawą i obsadzony tujami. Na potwierdzenie powyższego w aktach sprawy znajduje się dokumentacja fotograficzna załączona do pisma z dnia 7 września 2004 r. W aktach sprawy zalega również dokumentacja fotograficzna sporządzona podczas przeprowadzonych oględzin nieruchomości w dniu 11 października 2010 r. przedstawiająca stan aktualny. Zgodnie z tą dokumentacją na zawnioskowanej do zwrotu nieruchomości na dzień datowania niniejszej decyzji znajduje się boisko do gry w koszykówkę, teren wokół jest porośnięty trawą. Organ zwrócił uwagę, że pismem z dnia 4 października 2010 r., A. S.A. (jako wcześniejszy użytkownik wieczysty w miejsce Huty im. [...] ) poinformował, że budowa hotelu została rozpoczęta w roku 1973, a obiekt został oddany do eksploatacji w dniu 15 listopada 1975 r. Jednocześnie poinformowano, że w ramach zadania inwestycyjnego nr 11 nastąpiło w latach 1973 - 1975 zagospodarowanie terenu wokół hotelu. Organowi l instancji zaznaczył, że nie udało mu się odszukać osób, które mogłyby poświadczyć pod odpowiedzialnością karną, w jakim terminie rozpoczęto i zakończono prace związanych z budową hotelu i zagospodarowaniem terenu wokół niego. W świetle niniejszego materiału dowodowego, zgromadzonego w aktach sprawy bezsprzecznym jest w ocenie organu, że inwestycja w postaci budowy Hotelu Robotniczego oraz zagospodarowania terenu wokół hotelu została zrealizowana zgodnie z dokumentami wywłaszczeniowymi oraz planami realizacyjnymi. Przewidziana w planie realizacyjnym cała infrastruktura na tym terenie w postaci: hotelu, zieleni, drzew stanowi całość zrealizowanego przedsięwzięcia. Dzisiejsze faktyczne wykorzystanie nieruchomości jest zgodne z celem wywłaszczenia. Brak zatem w ocenie organu podstaw do orzekania o zwrocie. Zrealizowanie w późniejszym czasie boiska do gry w koszykówkę nie stanowi podstawy do orzekania o zwrocie części dawnej parceli budowlanej, na której usytuowane jest przedmiotowe boisko. Terminy wymienione w art. 137 powołanej na wstępie ustawy o gospodarce nieruchomościami również zostały zachowane. Jak wskazano powyżej, budowa hotelu została rozpoczęta w 1973 roku, a w dniu 15 listopada 1975 roku obiekt został oddany do użytku. Teren wokół hotelu został urządzony i zagospodarowany w latach 1973 -1975. Dalej organ wskazał, że wywłaszczona nieruchomość oznaczona jako działka nr 6 stała się z mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości przedmiotem użytkowania wieczystego Huty im. [...]. Nabyte prawo użytkowania wieczystego zostało ujawnione w księdze wieczystej nr [...] . ) prowadzonej przez V Wdział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w B. w dniu 29 maja 1998 r. Z kolei w dniu 18 sierpnia 2009 r. prawo użytkowania wieczystego działek nr 7 , 10 oraz znajdujących się na nich budynków, budowli i urządzeń nabyła na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego Gmina B. Próby rozwiązania na drodze postępowania cywilnego umowy użytkowania wieczystego ustanowionego na w/w nieruchomości zakończyły się negatywnie. Biorąc pod uwagę opisany wyżej stan faktyczny i prawny należy organ stwierdził, że Skarb Państwa nie dysponuje wnioskowaną do zwrotu nieruchomością, zatem nie może dokonać jej zwrotu. Pozostaje to w zgodzie z wykładnią przyjętą w orzecznictwie Sądu Najwyższego. W uchwale tego sądu z dnia 23 września 1993 r., (III AZP 13/93: OSAP z 1994 r.) wyrażono pogląd, że zwrot może nastąpić, jeżeli Skarb Państwa lub gmina władają nieruchomością. Natomiast w uchwale z dnia 22 grudnia 1993 r. (III AZP 24/93) przyjęto, że nie można orzec o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, jeżeli na nieruchomości tej ustanowione zostało użytkowanie wieczyste.