Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 października 2011 r., sygn. I SA/Gd 930/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 października 2011 r. sprawy ze skargi ,,A" Sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę .

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 17 grudnia 2010 r. określającą A Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej Spółką) zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2005 r.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że w złożonej korekcie deklaracji na podatek od nieruchomości za 2005 r. Spółka wskazała grunty o powierzchni 163,45 m2 oraz budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości 23.844.966,19 zł. W korekcie tej Spółka wyłączyła z przedmiotu opodatkowania budowle o wartości 62.711.096 zł, powołując się na zwolnienie z opodatkowania wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U z 2002 r., Nr 9, poz. 84 ze zm.), zwanej dalej "u.p.o.l.", a mianowicie budowle infrastruktury portowej oraz zajęte pod nie grunty ([...]).

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, podobnie jako organ pierwszej instancji, nie podzieliło stanowiska Spółki uznając, że zwolnienie od podatku przewidziane w art. 7 ust.1 pkt 2 u.p.o.l. w odniesieniu do wskazanych budowli nie przysługuje. Organ stwierdził, że powyższe zwolnienie odnosi się do budowli infrastruktury portowej i zajętych pod nie gruntów, a wskazane przez Spółkę nieruchomości do tej kategorii nie należą. Odwołując się do definicji pojęć zawartych w ustawie z 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz.U. z 2002r. Nr 110 poz. 967 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o portach i przystaniach morskich", organ przytoczył treść art. 2 pkt 4 tej ustawy, zgodnie z którym przez infrastrukturę portową rozumie się znajdujące się w granicach portu lub przystani morskiej akweny portowe oraz ogólnodostępne obiekty, urządzenia i instalacje związane z funkcjonowaniem portu przeznaczone do wykonywania przez podmiot zarządzający portem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5. Przepis ten z kolei stanowi, że przedmiot działalności przedsiębiorstwa podmiotu zarządzającego obejmuje w szczególności świadczenie usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej. Organ podniósł, że obiekty wykazane przez Spółkę są wprawdzie budowlami w rozumieniu prawa budowlanego oraz położone są w granicach portu morskiego w G., jednakże nie są przeznaczone do świadczenia usług przez podmiot zarządzający tym portem, którym jest B Spółka Akcyjna, utworzony na podstawie ustawy o portach i przystaniach morskich. Z materiału dowodowego sprawy, w tym umowy dzierżawy oraz informacji o strukturze Spółki i jej ofercie handlowej wynika, że posiadane i wybudowane przez podatnika budowle są przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na przeładunku ropy naftowej i paliw płynnych. Tego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa nie sposób zaliczyć do zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o portach i przystaniach morskich.