Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Wa 568/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Jacek Fronczyk (spr.), Janusz Walawski, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2011 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję organu I instancji, 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] lipca 2010 r. A.Z. wystąpił do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. o stwierdzenie nieważności następujących decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w B., wydanych w przedmiocie nagród rocznych za lata 1998-2007:

1) decyzji z dnia [...] kwietnia 2001 r. nr [...], znak [...];

2) decyzji z dnia [...] marca 2002 r. nr [...], znak [...];

3) decyzji z dnia [...] marca 2002 r. nr [...], znak [...];

4) decyzji z dnia [...] marca 2003 r. nr [...], znak [...];

5) decyzji z dnia [...] marca 2004 r. nr [...], znak [...];

6) decyzji z dnia [...] marca 2004 r. nr [...], znak [...];

7) decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], znak [...];

8) decyzji z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...], znak [...];

9) decyzji z dnia [...] marca 2005 r. nr [...], znak [...];

10) decyzji z dnia [...] marca 2006 r. nr [...], znak [...];

11) decyzji z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], znak [...];

12) decyzji z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...], znak [...];

13) decyzji z dnia [...] marca 2008 r. nr [...], znak [...].

Formułując swoje żądanie, A.Z. wskazał, że przedmiotowe decyzje powinny zostać wyeliminowane z obrotu prawnego, gdyż zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa. W tym zakresie zainteresowany przywołał art. 156 § 1 pkt 2 i 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), podnosząc, że w świetle art. 106 ust. 2 w związku z art. 97 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (t. j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 ze zm.) i w związku z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 2002 r. w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 14, poz. 137), organ, dokonując wyrównania przysługującego mu uposażenia zasadniczego, zaniżył to wyrównanie na skutek zaniechania przeliczenia wysokości dodatku służbowego w oparciu o nową stawkę uposażenia zasadniczego, wynikającą z podwyżek, jakie miały miejsce w latach 1998-2009, co wpłynęło na wymiar przyznanych mu nagród rocznych. Objęte wnioskiem decyzje podwyżek nie uwzględniają, toteż organ powinien stwierdzić ich nieważność, ewentualnie, gdyby prezentował odmienne stanowisko w tej kwestii, powinien stwierdzić wydanie ich z naruszeniem prawa.