Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Wa 566/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Jacek Fronczyk (spr.), Janusz Walawski, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2011 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję organu I instancji, 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] lipca 2010 r. A.Z. wystąpił do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w B. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...], dotyczącej wypłaty części uposażenia, której wypłata została zawieszona na skutek zawieszenia zainteresowanego w czynnościach służbowych w okresie od dnia [...] listopada 2008 r. do dnia [...] lutego 2009 r. Formułując swoje żądanie, A.Z. wskazał, że przedmiotowa decyzja powinna zostać wyeliminowana z obrotu prawnego, gdyż została wydana z rażącym naruszeniem prawa. W tym zakresie zainteresowany przywołał art. 156 § 1 pkt 2 i 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), podnosząc, że w świetle art. 120 ust. 2 w związku z art. 97 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (t. j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 ze zm.) i w związku z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 2002 r. w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 14, poz. 137), wyrównanie zawieszonego uposażenia winno uwzględniać w wymiarze uposażenia zasadniczego wysokość dodatku służbowego, ustalonego według nowych stawek, wynikających z podwyżek, jakie miały miejsce w 2008 i 2009 roku. Decyzja ta podwyżek nie uwzględnia, toteż organ powinien stwierdzić jej nieważność, ewentualnie, gdyby prezentował odmienne stanowisko w tej kwestii, powinien stwierdzić wydanie jej z naruszeniem prawa.