Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 wrzenia 2011 r., sygn. II SA/Lu 400/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 września 2011 r. sprawy ze skargi M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Wójta Gminy, decyzją z dnia [...], odmówił przyznania M. R. zasiłku okresowego. Organ I instancji ustalił, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, uprawniony jest do renty z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 608,37 zł (brutto) pomniejszonej o zaliczkę na podatek w wysokości 16 zł i składkę na ubezpieczenie zdrowotne - 54,75 zł. Z renty prowadzona jest także egzekucja komornicza na zaspokojenie należności alimentacyjnych wobec dzieci wnioskodawcy. Z pisma Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym z dnia [...] wynika, że w styczniu 2011r. wyegzekwowano kwotę 265,97 zł, która została zaksięgowana na poczet kosztów komornika -3,36 zł, porto - 4 zł, fundusz alimentacyjny - 58,71 zł, koszty biegłego z tytułu opisu nieruchomości w sprawie Kmp 24/06 - 200 zł. Ponadto ustalono, iż strona posiada gospodarstwo rolne o powierzchni 0,1170 ha przeliczeniowego oraz udział 1/3 w gospodarstwie rolnym o powierzchni 0,2480 ha przeliczeniowych i z tego tytułu osiąga dochód w kwocie 41,33 zł. W styczniu 2011 r. wnioskodawcy wypłacono również zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł. Po zsumowaniu dochodów organ uznał, iż dochód skarżącego w styczniu 2011 r. wyniósł 731,95 zł i przekroczył kwotę kryterium dochodowego, umożliwiającą ubieganie się o świadczenia pieniężne. Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy uznał, że odmowa przyznania żądanego świadczenia była uzasadniona, a ustalenia organu I instancji dotyczące dochodu wnioskodawcy były prawidłowe i uwzględniały art. 38 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 9 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.). Kolegium podało, że M. R. posiada 0,117 ha przeliczeniowych oraz udział 1/3 w 0,248 ha przeliczeniowych i z tego tytułu osiąga dochód w kwocie 41,33 zł (notatka sporządzona na druku wywiadu środowiskowego przez Inspektora R. C.). Organ odwoławczy podniósł, że dochód z gospodarstwa rolnego powinien być ustalany na podstawie zaświadczenia urzędu gminy, którego w aktach sprawy brak (§ 8 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia MPiPS z dnia 25 stycznia 2011 r. w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego (Dz. U. Nr 27 poz. 138). Jednak zdaniem organu nie miało to wpływu na wynik sprawy. Ponadto w styczniu 2011 r. dochodem wnioskodawcy legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności był również zasiłek pielęgnacyjny wypłacony w kwocie 153 zł. Organ odwoławczy wyjaśnił, iż katalog obciążeń pomniejszających dochód, jak i katalog przychodów odliczanych od dochodu są na gruncie ustawy o pomocy społecznej zamknięte. Zarówno katalog odliczeń, jak i katalog pomniejszeń nie obejmują kwot przekazanych przez komornika na zaspokojenie należności z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej, a także opłat i kosztów egzekucyjnych oraz kosztów biegłego związanych z opisem nieruchomości. Organ I instancji prawidłowo ustalił wysokość dochodu skarżącego, przyjmując dochód z tytułu renty w wysokości 537,62 zł oraz ustalając łączny dochód w kwocie 731,95 zł, w tym zasiłek pielęgnacyjny i dochód z gospodarstwa rolnego uzyskany w styczniu 2011r. W związku z tym, że wnioskodawca nie uzyskał dochodu niższego od kryterium dochodowego, określonego w art. 8 ust. 1 ustawy, niezależnie od zaistniałych trudności życiowych, organ przyznający świadczenia z pomocy społecznej obowiązany był odmówić przyznania zasiłku okresowego. Organ odwoławczy wyjaśnił, że po otrzymaniu kwoty wyegzekwowanej ze świadczenia rentowego to komornik dokonuje jej podziału, w pierwszej kolejności zaspokajając koszty egzekucyjne, opłaty egzekucyjne, a także na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów przekazuje organowi właściwemu wierzyciela należności z tytułu świadczeń funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej. Wobec tego zaświadczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w którym stwierdzono, że z przyznanej renty "potrącono alimenty bieżące w kwocie 265,97 zł" nie jest wiążące dla organu pomocy społecznej, bowiem powyższą należność przekazano na konto komornika sądowego, który na własne koszty przeznaczył - 3,26 zł, na porto - 4 zł, na fundusz alimentacyjny - 58,71 zł, biegłemu tytułem kosztów związanych z opisem nieruchomości przekazał -200 zł. Kolegium zwróciło uwagę, że z treści art. 8 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla prawidłowego ustalenia dochodu istotnym jest ustalenie m.in. "kwoty alimentów świadczonych na rzecz innych osób". Z tego względu zaświadczenie organu egzekucyjnego stanowi dowód na okoliczność wysokości alimentów wyegzekwowanych na rzecz innych osób. W niniejszej sprawie, jak wynika z pisma komornika sądowego z dnia 18 lutego 2011r., w styczniu 2011 r. nie przekazano alimentów na rzecz wierzycieli. Zatem dochód uzyskany z renty z tytułu niezdolności do pracy został pomniejszony jedynie o podatek, dochodowy oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne i wyniósł 537,62 zł.