Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 wrzenia 2011 r., sygn. I SA/Gd 619/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 września 2011 r. sprawy ze skargi "A" S.A. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 2 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; 2. określa, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie może być wykonana; 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 3 grudnia 2010 r. "A" SA z siedzibą w G. (dalej Spółka) złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku uzyskania certyfikatu rezydencji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalności m.in. w zakresie wydobycia i przerobu ropy naftowej oraz dystrybucji i sprzedaży szerokiego asortymentu produktów i towarów naftowych.

W prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabywa usługi od wielu kontrahentów nie posiadających rezydencji podatkowej w Polsce. Spółka dokonuje płatności m.in. z tytułu usług wymienionych w art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ust. 1, art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na rzecz zagranicznych osób prawnym oraz osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka jako płatnik, aby pobrać podatek od należności wypłacanych osobom zagranicznym zgodnie z właściwymi umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartymi między Polską a innymi państwami, a więc aby zastosować stawki przewidziane tymi umowami, niższe niż stawki przewidziane ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, powinna być w posiadaniu certyfikatów rezydencji podmiotów, na rzecz których dokonywane są wypłaty należności. Certyfikaty powinny potwierdzać rezydencję podatkową kontrahenta dla celów podatku dochodowego tych podmiotów w określonych państwach.