Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 sierpnia 2011 r., sygn. II SA/Rz 528/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie NSA Maria Piórkowska WSA Robert Sawuła /spr./ Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi A. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 528/11

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. i Zakładu Fizjografii w B. (zwanego dalej A.) jest uchwała Rady Gminy w [...] z 29.11.2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "B. EŻ/2002". W planie tym Rada Gminy [...] uchwaliła przeznaczenie określonych enumeratywnie działek gruntów o powierzchni ok. 22 ha pod odkrywkową eksploatację kruszywa naturalnego i obszar ok. 0,10 ha pod drogę wewnętrzną. Skarżące A. zarzuciło naruszenie:

1) art. 1 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez brak uwzględnienia wymagań ochrony środowiska;

2) art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez pominięcie faktu położenia w bliskim sąsiedztwie znajdowania się A. oraz obiektów tzw. fortów, chronionych przepisami prawa;

3) naruszenie przepisów rozporządzenia Ministra Środowiska z 14.11.2002 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca projektów planów zagospodarowania przestrzennego;

4) naruszenie art.3, 65, 66 ustawy o ochronie przyrody poprzez brak realizacji celów ochrony przyrody, brak ochrony A. w celu zapewnienia prawidłowej działalności i rozwoju, jego potrzeb funkcjonowania, a także brak zawiadomienia dyrektora A. o uchwaleniu planu;

5) naruszenie art. 113 i 114 oraz art. 101 ustawy Prawo ochrony środowiska poprzez brak wskazania poziomu hałasu oraz braku uwzględnienia konieczności ochrony powierzchni ziemi;

6) naruszenia art. 71 i 73 ustawy Prawo ochrony środowiska poprzez brak ustalenia w planie proporcji pozwalającej na zachowanie lub przywrócenie równowagi przyrodniczej i prawidłowych warunków życia, a także uwzględnienia szeregu ograniczeń wynikających z przepisów prawa.