Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. II SA/Wa 993/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Sędziowie WSA Andrzej Góraj (spr.), Janusz Walawski, Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2011 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Prezes Rady Ministrów z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, po rozpoznaniu wniosku S. S. z dnia [...] grudnia 2010 r. w sprawie przyznania emerytury specjalnej, działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227), decyzją z [...] lutego 2011 r. nr [...], odmówił przyznania wymienionemu przedmiotowego świadczenia.

Pismem z dnia [...] lutego 2011 r. S. S. zwrócił do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Prezes Rady Ministrów, po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej: kpa, decyzją z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] lutego 2011 r.

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ wskazał, iż świadczenie specjalne może być przyznane osobie legitymującej się wybitnymi, niepowtarzalnymi zasługami i osiągnięciami w jakiejś dziedzinie aktywności np. na niwie zawodowej, społecznej, artystycznej, sportowej, czy też politycznej (w przypadku rent rodzinnych mogą to być zasługi członka rodziny, po którym miałoby być przyznane świadczenie) oraz w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych zdarzeń losowych. Dodał, że przy rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczeń specjalnych sytuacja bytowa wnioskodawców jest brana pod uwagę, jednak nie stanowi jedynego kryterium przyznania tego świadczeń.