Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 lipca 2011 r., sygn. III SA/Wa 2002/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2011 r. sprawy ze skargi S. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz S. S.A. z siedzibą w W. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 11 stycznia 2011 r. S. S.A. z siedzibą w W. (dalej "Skarżąca" lub "Spółka") zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku Spółka wskazała, że jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność budowlaną. Jest częścią międzynarodowej grupy S.. Funkcjonowanie w ramach grupy umożliwia Spółce korzystanie z wiedzy i doświadczenia pracowników jednostek biznesowych wchodzących w jej skład. Jedną z form korzystania z wiedzy i doświadczenia pracowników jednostek biznesowych jest funkcjonująca w ramach grupy wymiana pracowników. Ze względu na skalę lub złożoność projektów budowlanych realizowanych przez Spółkę pojawia się potrzeba skorzystania z wiedzy i doświadczenia pracowników zatrudnionych przez zagraniczne jednostki biznesowe tworzące grupę, którzy posiadają doświadczenie użyteczne dla potrzeb konkretnych projektów budowlanych. W związku z powyższym Spółka na podstawie umów o pracę zatrudnia pracowników zagranicznych jednostek biznesowych, wchodzących w skład grupy - w tym pracowników ze Szwecji. Pracownicy ci świadczą pracę na terytorium RP w związku z projektami budowlanymi realizowanymi przez Skarżącą. Czas ich zatrudnienia jest różny. Pracownicy ci zatrudnieni są na podstawie umów o pracę z jednostkami macierzystymi, jednakże w ramach zatrudnienia przez zagraniczne jednostki biznesowe przebywają na urlopach bezpłatnych i nie otrzymują z tego tytułu wynagrodzenia. Pracownicy świadczący pracę na rzecz Spółki mogą zostać podzieleni na dwie grupy: 1) pracowników zatrudnionych przez Spółkę na okres krótszy niż 1 rok, 2) pracowników zatrudnionych przez Spółkę na okres dłuższy niż 1 rok. Pracodawca szwedzki zobowiązany jest do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne dla pracowników pracujących za granicą. Pracownicy zatrudnieniu za granicą do 1 roku pozostają w szwedzkim systemie emerytalnym. Pracownicy ci nie nabywają prawa do polskiej emerytury, jednak okres zatrudnienia w Polsce dolicza im się do stażu pracy, uprawniającego do szwedzkiej emerytury i jest odpowiednio doliczany do emerytury szwedzkiej na podstawie przepisów obowiązujących w Szwecji. Z kolei pracownicy, których okres zatrudnienia w Polsce jest dłuższy niż 1 rok, nabywają prawo do polskiej emerytury. Zarówno w przypadku pracowników zatrudnionych na okres krótszy niż 1 rok, jak i tych zatrudnionych na okres przekraczający 1 rok, szwedzki system emerytalny jest rozszerzony o składki na ubezpieczenie emerytalne w ramach ubezpieczenia "ITP". ITP jest ubezpieczeniem społecznym, obowiązkowym dla pracodawców szwedzkich, którzy zawarli umowę ze szwedzkimi związkami zawodowymi. W przypadku, gdy pracownik świadczy pracę na rzecz Spółki, szwedzka jednostka macierzysta zobowiązana jest na podstawie szwedzkich przepisów prawa do opłacania składek na dodatkowe ubezpieczenie społeczne. Celem dodatkowego ubezpieczenia ITP jest zapewnienie pracownikom, którzy zatrudnieni są poza granicami Szwecji, takich świadczeń emerytalnych, jakie przysługiwałyby im, gdyby wykonywali pracę w Szwecji. Na mocy porozumień zawieranych z poszczególnymi jednostkami biznesowymi Spółka zobowiązuje się zwrócić koszty związane z ITP. W związku z tym zagraniczne jednostki biznesowe wystawią dokumenty o nazwie "Invoice". Kwoty będące kosztami związanymi z ITP nie zawierają marży zagranicznej jednostki biznesowej.