Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 14 lipca 2011 r., sygn. II SA/Sz 598/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Dolecki,, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska (spr.), Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 lipca 2011r. sprawy ze skargi M. K. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku służbowego oddala skargę
Uzasadnienie
R. [...]KPP w S. , działając na podstawie art. 6f ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43 poz. 277 ze zm.) oraz § 9 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. Nr 52 poz. 1732 z późn. zm.) obniżył MK dodatek służbowy o [...] r.
Uzasadniając rozkaz K. [...] r. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie obniżenia starszemu sierżantowi MK dodatku służbowego o [...] r., z której wynika nie wywiązywanie się
z obowiązków służbowych przez tego policjanta. W opinii tej stwierdzono m. in. nieprzestrzeganie procedur określonych w aktach prawnych i przepisach resortowych, bezczynność i przewlekłość w postępowaniach prowadzonych przez policjanta, a także nie wykonywanie przez niego poleceń określonych w kartach nadzoru do tych postępowań oraz wytycznych prokuratora nadzorującego, wyjścia poza jednostkę zgłaszane w "[...] które nie miały odzwierciedlenia w dokumentach znajdujących się w prowadzonych przez policjanta postępowaniach przygotowawczych czy sprawdzających, małą dyspozycyjność policjanta, co jest wynikiem tego, że mimo posiadania uprawnień do kierowania pojazdami nie wystąpił z właściwym wnioskiem do przełożonego o wydanie upoważnienia do prowadzenia pojazdów służbowych, pomimo wielu rozmów w tej sprawie. Taka postawa policjanta utrudniła mu właściwe wykonywanie obowiązków służbowych, w szczególności pełnienie dyżuru zdarzeniowego, zmniejszała jego dyspozycyjność do wykonywania konwoju osób i powodowała angażowanie dodatkowych osób do wykonywania niejednokrotnie prostych czynności. Sporządzane przez policjanta dokumenty procesowe i służbowe były nieczytelne, zawierały błędy merytoryczne, stylistyczne a nawet ortograficzne. Od opinii służbowej MK wniósł odwołanie, ale Komendant . utrzymał ją w mocy, w związku z czym stała się ona ostateczna.