Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. I SA/Ol 124/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski Sędzia WSA Wiesława Pierechod Protokolant Referent stażysta Ryszarda Judziak-Brzozowa po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 22 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi W. I. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]"Nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych I. oddala skargę , II . zasądza od Skarbu Państwa ( kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie) na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat A. C.-J. kwotę 240 (dwieście czterdzieści ) złotych oraz należny podatek od towarów i usług za czynności pełnomocnika wykonane z urzędu .
Uzasadnienie
Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]", Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", nr "[...]", odmawiającą W. I. umorzenia zaległości podatkowych:
- w podatku od towarów i usług za miesiące I, VI, V, XII 2002r. w wysokości 1.650 zł z odsetkami za zwłokę w wysokości 1.668 obliczonymi na dzień złożenia podania,
- w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001r. w wysokości 1.982,12 zł z odsetkami za zwłokę w wysokości 2.368 obliczonym na dzień złożenia podania.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, iż postępowanie w sprawie udzielenia ulgi podatkowej podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą oparte jest na art. 67b ustawy z dnia ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacji podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm., dalej cyt. jako Ord. pod.). Ze względu na fakt, że Ordynacja podatkowa nie zawiera definicji "pomocy publicznej" sięgnąć należy do art. 107 ust 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. UE C 115 z dnia 9 maja 2008r.), na mocy którego wprowadzono ogólny zakaz udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom. Stosowanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych można zaliczyć do pomocy publicznej tylko wówczas, gdy prowadzi lub może doprowadzić do zakłóceń w wymianie handlowej pomiędzy państwami Unii Europejskiej. Tym samym nie każda ulga udzielona przedsiębiorcy może być traktowana jako pomoc publiczna a tylko taka, która wywołuje w/w negatywne następstwa. Z wyjaśnień złożonych przez wnioskodawcę wynika, że ewentualne udzielenie ulgi nie wpłynie na wymianę handlową pomiędzy państwami członkowskimi nie będzie stanowić zagrożenia konkurencji, a tym samym nie będzie stanowić pomocy publicznej.