Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2011 r., sygn. II SA/Ol 77/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi D.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zasiłku celowego 1. oddala skargę; 2. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz adwokata R.A. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" wydaną z upoważnienia Burmistrza M. przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. przyznano D. P. świadczenie pieniężne w formie zasiłku celowego na częściowe pokrycie kosztów zakupu leków w wysokości 80 złotych oraz odmówiono przyznania świadczenia pieniężnego w formie zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup leków w wysokości 190 złotych. W uzasadnieniu wskazano, iż w wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, że D. P. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, jest osobą stanu wolnego, posiada dorosłą córkę, z którą od kilku lat nie utrzymuje kontaktu i nie udało się ustalić na jego rzecz alimentacji, gdyż córka przebywa za granicą i nieznany jest jej adres pobytu. Podniesiono również, iż wnioskodawca miał orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności okresowo do dnia 31 sierpnia 2010r. i z tego tytułu otrzymuje zasiłek stały z Ośrodka w kwocie 444 złotych, co stanowi jedyny dochód własny wnioskodawcy. Tym samym D. P. jako osoba niepełnosprawna, której dochód własny nie przekracza kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, spełnia przesłanki do przyznania świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej, a wykupienie leków niewątpliwie stanowi niezbędną potrzebę bytową. Jednocześnie podkreślono, iż świadczenie w formie zasiłku celowego jest świadczeniem fakultatywnym, a zatem jego przyznanie uzależnione jest od uznania administracyjnego. Oznacza to, że organ nie jest zobowiązany, lecz może przyznać tego rodzaju świadczenie po przeanalizowaniu faktycznych uzasadnionych potrzeb wnioskodawcy oraz możliwości finansowych organu i konieczności zapewnienia pomocy innym osobom zwracającym się o pomoc. Rozpatrując wniosek D. P. wzięto pod uwagę zakres już udzielanej wymienionemu pomocy w formie zasiłku stałego w kwocie 444 zł miesięcznie, jak również wysokość i częstotliwość udzielania innego rodzaju pomocy - zasiłków celowych na zakup żywności oraz leków, otrzymywanych regularnie co miesiąc. Podkreślono również obowiązek współdziałania świadczeniobiorców z jednostkami i pracownikami pomocy społecznej w rozwiązywaniu trudnych sytuacji, które w tym przypadku powinno polegać przede wszystkim na zakupie, jeśli to możliwe i jak wykazał to organ zgodnie z wyceną i zaświadczeniem lekarskim, leków niezbędnych i tańszych zamienników leków. Jeśli wnioskodawca z tej propozycji nie korzysta i zaznacza, że musi kupić droższe leki i nie chce stosować tańszych zamienników, a ponadto rozszerza listę o kolejne leki według swoich potrzeb, nie potwierdzonych przez lekarza rodzinnego, jak np. leki na sen, maści, czy środki przeciwbólowe i nie uznanych przez lekarza jako niezbędne, to postępowanie takie nie pozwala na przyjęcie przez organ oczekiwań wnioskodawcy, co do pomocy finansowej na leki w tak szerokim zakresie jako niezbędnej potrzeby bytowej. Ponadto organ zaznaczył, iż przepisy dotyczące pomocy społecznej nie nakładają na organy administracji obowiązku pełnej refundacji kosztów zakupu leków. W przedmiotowej sprawie leki jakie lekarz uznał za niezbędne zostały wycenione przez pracowników apteki Ogólnodostępnej w M. na kwotę 73,98 zł, nawet bez zastosowania tańszych zamienników. Z tego względu mimo szerokich oczekiwań wnioskodawcy przyznano pomoc pieniężną na zakup jedynie tych niezbędnych leków, zaś odmówiono przyznania wsparcia w pozostałym zakresie. Rozwiązanie takie podyktowane jest trudną sytuacją finansową organu, która uniemożliwia przyznawanie świadczeń w żądanych przez wnioskodawcę wysokościach. Zaznaczono, iż tutejszy Ośrodek wspiera nie tylko wnioskodawcę, ale także inne osoby i rodziny o dochodach znacznie niższych niż wnioskodawcy, mimo to pomoc na zakup leków jest udzielana mu systematycznie co miesiąc. Organ wziął również pod uwagę zbliżający się okres zimowy i konieczność zabezpieczenia znacznej puli środków finansowych na zapewnienie najuboższym opału na zimę, a także na zabezpieczenie odzieży i obuwia zimowego, szczególnie w tych rodzinach, gdzie na utrzymaniu pozostają dzieci uczęszczające do szkoły.