Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 maja 2011 r., sygn. III SA/Wr 137/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Strzebinczyk (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Moskała, Józef Kremis, , Protokolant Halina Rosłan, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 25 maja 2011 r. sprawy ze skargi J.Ł. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotychczasowej i odmowy przyznania płatności bezpośrednich na rok 2007 z sankcjami w okresie trzech lat kalendarzowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. (Nr [...]) Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (powoływanej w dalszych wywodach skrótem: "ARiMR") we W. przyznał J. Ł. jednolitą płatność obszarową ("JPO") na rok 2007, w kwocie [...] zł. Decyzja ta - niekwestionowana w trybie nadzoru instancyjnego - uzyskała walor rozstrzygnięcia ostatecznego.

Po przedłożeniu przez stronę - w dniu [...] r. - umowy sprzedaży zawartej jeszcze w dniu [...] r., na podstawie której zainteresowany zbył część działek, od których przyznano mu płatności, organ pierwszej instancji wznowił postępowanie w sprawie zakończonej ostateczną decyzją z dnia [...] r. (postanowienie z dnia [...] r.). Następnie, organ ten wydał - w ramach wznowionego postępowania - w dniu [...] r. decyzję Nr [...], w której uchylił swoją własną decyzję z dnia [...] r. (Nr [...]), a orzekając merytorycznie odmówił przyznania stronie płatności bezpośrednich na 2007 r. i nałożył sankcję finansową w okresie trzech lat kalendarzowych.

Wydane we wznowionym postępowaniu, pierwszoinstancyjne orzeczenie zostało utrzymane w mocy decyzją Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR we W., z dnia [...] r. (Nr [...]), wydaną po rozpatrzeniu odwołania zainteresowanego.

W pierwszej części uzasadnienia swojego rozstrzygnięcia (s. 1-3) organ odwoławczy opisał dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie i przywołał podstawowe okoliczności stanu faktycznego. Wyraził następnie zapatrywanie, że w rozpatrywanym przypadku znajdą zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej, zwłaszcza zaś przepisy art. 7 ust. 1 i art. 21 ust. 1 pkt 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie noweli do tej ustawy, z dnia 29 lutego 2008 r. (s. 3 uzasadnienia drugoinstancyjnej decyzji).