Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 maja 2011 r., sygn. I SA/Gl 123/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Beata Kozicka, Wojciech Organiściak, Protokolant Monika Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 maja 2011 r. sprawy ze skargi G. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Znak: [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania państwa G. i F. W. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] r. Znak: [...] w sprawie określenia G. i F.W. wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie [...] zł - Dyrektor Izby Skarbowej w K., na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), dalej ustawa podatkowa, powołanych w uzasadnieniu prawnym decyzji, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że powodem określenia należnego podatku w innej wysokości niż zeznana przez małżonków, były ustalenia kontroli podatkowej przeprowadzonej w przedsiębiorstwie pani G. W. "A" oraz pana F.W. "B". Na podstawie tych ustaleń organ podatkowy pierwszej instancji wykazał, że pan F.W. zaniżył przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej o kwotę [...] zł, nie ewidencjonując rzetelnie wystawionych w grudniu 2004 r. faktur VAT, zaś w przedsiębiorstwie pani G.W. stwierdzono zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę [...] zł, zaniżenia kosztów uzyskania przychodu o kwotę [...] zł oraz zaniżenie przychodu o [...] zł. W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej strona (małżeństwo W.) zarzuciła naruszenie art. 122 i art. 187 Ordynacji podatkowej domagając się jej uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Zdaniem strony prowadzone postępowanie nie wyjaśniło sprawy, zapomniano o wynikach innych kontroli strony prowadzonych w zakresie podatku VAT i podatku dochodowego, łącznie z kontrolami krzyżowymi oraz o tym, że wyniki te były przedmiotem decyzji odwoławczej z dnia [...] r. Strona podkreśliła, że sporne w sprawie faktury nr [...] i nr [...] opiewają na te same kwoty i dotyczą tego samego odbiorcy co czyni oczywistym, że tylko jedna stanowi podstawę rozliczeń bądź w 2004 bądź 2005 r. Zauważyła, że faktura nr [...] z dnia [...] r. była fakturą proforma a jej wartość jest zbliżona kwotowo do wyliczonego przez organ zaniżenia obrotu u pana F.W., skoro zaś "została zaliczona do obrotu w 2005 r. to nie może być zaliczona do obrotu w 2004 r." Podkreśliła, że "gdyby skonfrontować" ich "twierdzenia z zeznaniami w podatku VAT to sprawa powinna być raz na zawsze i ostatecznie wyjaśniona".