Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2011 r., sygn. VI SA/Wa 189/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędzia WSA Waldemar Śledzik Protokolant ref. staż. Katarzyna Smaga po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi G. K. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu radcowskiego z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną uchwałą z dnia [...] listopada 2010 r. Komisja Egzaminacyjna II Stopnia, na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 kpa, art. 366 ust. 1, 9 i 12 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (. Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania G. K. utrzymała w mocy uchwałę nr [...] z dnia [...] lipca 2010 r. Komisji Egzaminacyjnej nr 1 do przeprowadzenia egzaminu radcowskiego przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą w W. w sprawie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Komisja wyjaśniła, iż wskazaną wyżej uchwałą został ustalony negatywny wynik z egzaminu radcowskiego - zdająca z części pierwszej egzaminu otrzymała ocenę dobrą, z drugiej części egzaminu ocenę dostateczną, z trzeciej części ocenę niedostateczną, z czwartej części ocenę dostateczną oraz z piątej części ocenę dostateczną. W tej sytuacji, w myśl art. 366 ust. 1 ustawy o radcach prawnych wynik końcowy jest negatywny.

Dokonując analizy obowiązującego stanu prawnego z punktu widzenia zakresu orzekania, Komisja stwierdziła, iż szczegółowe ustosunkowanie się Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia winno obejmować te zarzuty i argumenty, które zostały zawarte w odwołaniu, ale ocena i rozstrzygnięcie, co do zaskarżonej uchwały musi wiązać się z całościową oceną jej zasadności, zgodnie z zasadą dwukrotnego rozpoznania sprawy, co do istoty.

Komisja uznała zarzuty sformułowane w odniesieniu do oceny wystawionej przez egzaminatorów z zakresu pracy pisemnej z części trzeciej (prawo cywilne) za niezasadne. Podniosła, iż dokonując oceny apelacji sporządzonej przez egzaminowaną należy przede wszystkim określić kryteria tej oceny przy uwzględnieniu faktu, iż zdająca przygotowywała środek odwoławczy, jako reprezentant strony powodowej. Ocena pracy powinna być więc uzależniona od tego, czy apelacja odpowiada wymogom formalnym oraz czy w świetle wyroku sądu pierwszej instancji i jego uzasadnienia, podniesiono wszystkie możliwe zarzuty, które mogłyby prowadzić do uwzględnienia apelacji na korzyść powodów.