Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Kr 228/11

 

Sygn. akt I SA/Kr 228/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 19 kwietnia 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek, Sędzia: WSA Paweł Dąbek (spr.), Sędzia: WSA Urszula Zięba, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2011 r., sprawy ze skargi "S" Spółka z o.o. w K., na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z dnia 13 października 2010 r. Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. określa, iż zaskarżona interpretacja nie może być wykonana do chwili prawomocności wyroku, III. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

"S" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. W złożonym wniosku przedstawiła następujący stan faktyczny.

Spółka jest następcą prawnym innej spółki, która zawarta umowy dzierżawy gruntów na czas oznaczony 10 lat. Umowy dzierżawy dotyczyły dwóch nieruchomości: jednej położonej w B. (umowa z dnia 30 września 1999 roku), drugiej w Janikowie (umowa z dnia 30 kwietnia 1999 roku). Na dzierżawionych gruntach, Spółka wybudowała budynki i budowle czyniąc na te cele odpowiednie nakłady. Budynki i budowle stanowiły obiekty magazynowe, które Spółka wykorzystywała w swojej działalności gospodarczej. Spółka dla celów podatkowych traktowała powyższe obiekty jako środki trwałe, zgodnie z art. 16a ust. 2 ustawy o CIT oraz dokonywała od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych, które na podstawie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowiły jej koszt uzyskania przychodu. Umowy przewidywały, że po zakończeniu dzierżawy grunty wraz z budynkami zostaną przekazane podmiotowi wydziarżawiającemu, bez możliwości dochodzenia roszczeń o zwrot nakładów. W związku z powyższym, Spółka przekazała grunty wraz z wybudowanymi przez siebie obiektami właścicielowi gruntów wraz z zakończeniem umów dzierżawy, a z przekazania tego sporządzono odpowiednie protokoły zdawczo-odbiorcze (dnia 16 grudnia 2009 r. dla nieruchomości położonej w B. oraz dnia 30 grudnia 2009 r. dla nieruchomości położonej w J.). Również po zakończeniu umów Spółka nie otrzymała faktycznie żadnego zwrotu z tytułu nakładów poniesionych na wybudowanie przedmiotowych budynków i budowli. Jednocześnie tak przed zawarciem przedmiotowych umów oraz po ich wygaśnięciu i przekazaniu nieruchomości wydzierżawiającym, Spółka prowadziła (i nadal prowadzi) taki sam rodzaj działalności gospodarczej. Równocześnie, po rozliczeniu umów i przekazaniu nieruchomości wydzierżawiającym, Spółka wynajęła od właściciela gruntu w B. dzierżawioną wcześniej przez siebie nieruchomość (umowa obowiązującą od 1 stycznia 2010 r.). Przedmiotem nowej umowy była nieruchomość gruntowa wraz z wybudowanymi wcześniej przez Spółkę obiektami (których właścicielem jest wydzierżawiający). W stosunku zaś do drugiej nieruchomości położonej w Janikowie, Spółka obecnie nie wykorzystuje jej w żaden sposób. Dla celów księgowych, niezamortyzowana cześć budynków i budowli została przez Spółkę ujęta na koncie pozostałe koszty operacyjne i obniżyła ona wynik finansowy Spółki za okres, w którym dokonano przekazania przedmiotowych nieruchomości. Na dzień dzisiejszy Spółka traktuje niezamortyzowaną cześć wyżej wymienionych obiektów jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00