Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 maja 2010 r., sygn. I SA/Po 166/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędziowie WSA Katarzyna Nikodem WSA Karol Pawlicki Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2010 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację, II. w pozostałym zakresie skargę oddala, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. - organu działającego z upoważnienia Ministra Finansów do wydania interpretacji na rzecz [...] sp. z o.o. w P. kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. /-/ K.Nikodem /-/ M.Jaśniewicz /-/ K.Pawlicki

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] A Sp. z o.o. w P zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku formalnej likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka na podstawie umowy dzierżawy, zawartej na czas nieoznaczony z B w P, użytkowała grunt komunalny położony w P, przy ul. K, przeznaczony na prowadzenie targowiska. W celu przystosowania dzierżawionego gruntu do wymogów prowadzonej działalności poniosła szereg nakładów, w szczególności na zakup i montaż ogrodzenia oraz modernizację drogi, która została zakończona w dniu [...]. Wnioskodawczyni wprowadziła te obiekty do ewidencji środków trwałych i rozpoczęła ich amortyzację, która w odniesieniu do ogrodzenia miała zakończyć się w [...], natomiast w odniesieniu do drogi w [...]. Ponieważ koszty ponoszone na utrzymanie i prowadzenie targowiska na dzierżawionym gruncie przewyższały dochody uzyskiwane przez spółkę, a ponadto z uwagi na jego położenie, nie było rokowań poprawy sytuacji ekonomicznej tej placówki handlowej i wobec tego wnioskodawczyni podjęła decyzję o wypowiedzeniu umowy dzierżawy. Została ona rozwiązana w [...], wówczas również wnioskodawczyni zlikwidowała prowadzone tam przez nią targowisko. Część środków trwałych wykorzystywanych dotychczas w związku z prowadzeniem targowiska została sprzedana właścicielowi nieruchomości sąsiedniej, natomiast skorodowane i zdewastowane ogrodzenie oraz droga, nie zostały zbyte ani fizycznie zlikwidowane, t.j. nie doszło do ich demontażu lub zniszczenia. Nadal fizycznie znajdują się na terenie, który był dzierżawiony przez spółkę, nie są jednak w ogóle przez nią wykorzystywane. Z uwagi na to, że w związku z zakończeniem prowadzenia działalności targowej na tym terenie - zarówno ogrodzenie, jak i droga - utraciły dla spółki przydatność gospodarczą (nie mogły być wykorzystywane w ramach działalności innych prowadzonych przez nią targowisk), w dniu [...] spółka sporządziła protokół likwidacji środków trwałych, w którym zostały one uwzględnione, ze wskazaniem, że ogrodzenie uległo korozji i dewastacji oraz, że droga przy ul. K, od wielu lat nieremontowana i zrujnowana, została zlikwidowana ze względu na likwidację targowiska. Na podstawie protokołu likwidacji wnioskodawczyni wycofała te środki trwałe z ewidencji i zaprzestała dokonywania ich amortyzacji. Strata powstała w wyniku likwidacji tych dwóch, nie w pełni umorzonych środków trwałych nie została zakwalifikowana przez wnioskodawczynię jako koszt podatkowy, tylko jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.