Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 marca 2011 r., sygn. I SA/Wr 25/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Protokolant Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2011 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi: A S. A. siedzibą we W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów wniesionych w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] września 2010 r. oddalające zarzuty wniesione przez spółkę A S.A. w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym.

Jak wynikało z akt sprawy Naczelnik D. Urzędu Skarbowego we W. wszczął wobec strony postępowanie egzekucyjne na podstawie własnych tytułów wykonawczych obejmujących zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług, określone decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. W dniu [...] grudnia 2009 r. strona złożyła zarzuty powołując w podstawie art. 33 pkt 6 i pkt 8 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tj. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) - dalej powoływana jako u.p.e.a., zarzucając niedopuszczalność egzekucji i zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. W uzasadnieniu podnosiła zbyt wczesne wszczęcie egzekucji, co uniemożliwiło złożenie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji ostatecznej oraz zastosowanie zbyt uciążliwych środków egzekucyjnych w postaci zajęcia rachunków bankowych, co uniemożliwiało prowadzenie działalności gospodarczej.

Postanowieniem z dnia [...] września 2010 r. Naczelnik D. Urzędu Skarbowego we W. zarzuty spółki oddalił oceniając je jako nieuzasadnione.

Rozpatrując sprawę w postępowaniu zażaleniowym Dyrektor Izby Skarbowej podzielił stanowisko organu I instancji. Odnosząc się do pierwszego z zarzutów wskazał na cel postępowania egzekucyjnego i powiązane z nim obowiązki organów egzekucyjnych wynikające z treści bezwzględnie wiążących przepisów prawa, wymagające podjęcia działań bez zbędnej zwłoki. Jakkolwiek przepisy u.p.e.a. nie definiują pojęcia użytego w powołanym przez stronę przepisie art. 6 § 1 u.p.e.a. "uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku", to na podstawie całokształtu przepisów regulujących postępowanie egzekucyjne uznać trzeba, że podjęcie działań celem przymusowego wykonania obowiązku winno nastąpić wówczas gdy obowiązek ten jest wykonalny, a zobowiązany powstrzymuje się od jego spełnienia, co potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych. W rozpoznawanej sprawie decyzje wymiarowe, podlegające natychmiastowemu wykonaniu zostały spółce doręczone w dniu [...] grudnia 2009 r., wobec niepodjęcia