Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 marca 2011 r., sygn. II SA/Wa 2079/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Jacek Fronczyk, Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant specjalista Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2011 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego J. J. kwotę 457 zł (słownie czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...], cofającą J. J. pozwolenie na broń palną myśliwską.

W uzasadnieniu organ wskazał następujący stan faktyczny.

Wskazana decyzja [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji wydana została w związku z ustaleniem, że przeciwko J. J. toczy się postępowanie karne o przestępstwo z art. 286 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 12 kk przy zastosowaniu art. 11 § 2 kk, tj. oszustwo i poświadczenie nieprawdy w warunkach czynu ciągłego i zbiegu przepisów ustawy. Organ powołał się przy tym na postanowienie o przedstawieniu zarzutów otrzymane z Wydziału dw. z Przestępczością Gospodarczą KWP w [...]. Na tej podstawie Komendant Wojewódzki Policji powziął w stosunku do strony uzasadnioną obawę, że może ona użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego (art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji) i dlatego z mocy art. 18 ust. 1 pkt 2 tej ustawy cofnął jej pozwolenie na broń, wyjaśniając w uzasadnieniu decyzji, iż nie mógł inaczej rozstrzygnąć sprawy ze względu na obligatoryjny charakter wskazanego przepisu prawa, o czym jest mowa w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2009 r. sygn. II OPS 4/09.