Wyrok WSA w Opolu z dnia 17 marca 2011 r., sygn. II SA/Op 710/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 marca 2011 r. sprawy ze skargi A.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 % alkoholu oraz piwa oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A. M. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], orzekająca o cofnięciu zezwolenia udzielonego skarżącemu na sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz piwa.

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:

W dniu [...], Burmistrz Grodkowa wydał zezwolenie nr [...], na mocy którego zezwolił A. M. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz piwa, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w sklepie spożywczo-przemysłowym przy ul. [...] w G., w okresie od 19 lutego 2009 r. do 31 stycznia 2012 r.

Decyzją z dnia [...], nr [...], Burmistrz Grodkowa cofnął powyższe zezwolenie uznając, że w sprawie zaistniała przesłanka określona w art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.), w postaci sprzedaży alkoholu osobie nietrzeźwej. Na skutek odwołania strony decyzja ta została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu decyzją z dnia [...], nr [...], z uwagi na konieczność uzupełnienia materiału dowodowego.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, decyzją z dnia [...], nr [...], Burmistrz Grodkowa orzekł o cofnięciu zezwolenia z dnia [...], nr [...]. Decyzja wydana została na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.). Uzasadniając rozstrzygniecie organ wskazał, że w ramach postępowania wyjaśniającego przeprowadzono, przy udziale strony, dowód z przesłuchania świadków w osobach członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, którzy w dniu 14 grudnia 2009 r. przeprowadzili kontrolę przestrzegania zasad i warunków korzystania z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych w sklepie prowadzonym przez A. M. Odnotował, iż T. W.-A. oświadczyła, że po zakończeniu kontroli w dniu 14 grudnia 2009 r. na schodach przed sklepem członkowie komisji minęli się z mężczyzną, który chwiejnym krokiem, zataczając się, wchodził do sklepu. Miał on problemy z utrzymaniem równowagi i wyczuwalna była od niego woń alkoholu. Zaniepokojeni zaistniałą sytuacją członkowie komisji weszli ponownie do sklepu, gdzie dostrzegli, że sprzedawca podaje temu mężczyźnie 100-gramową butelkę wódki. Na uwagę ze strony członków komisji o złamaniu przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi wskutek sprzedaży alkoholu osobie nietrzeźwej A. M. oświadczył, że to się więcej nie powtórzy. Uwaga o sprzedaży alkoholu osobie nietrzeźwej dopisana została przez komisję do protokołu z przeprowadzonej wcześniej kontroli. Dalej organ powołał zeznania E. B., które potwierdziły wskazane okoliczności związane ze sprzedażą alkoholu osobie nietrzeźwej. Wskazał przy tym, że podczas przesłuchania świadka A. M. oświadczył, że nie zauważył, iż sprzedał alkohol osobie nietrzeźwej. Przesłuchiwany w charakterze świadka K. G. zeznał z kolei, że w dniu zdarzenia kupował w sklepie strony butelkę wódki. W tym czasie do sklepu weszły trzy kobiety, z których jedna zwróciła uwagę sprzedawcy, że sprzedał alkohol osobie nietrzeźwej. Kilka dni później A. M. poinformował go, że będzie miał kłopoty, ponieważ sprzedał mu alkohol, tj. osobie nietrzeźwej. Organ podał, iż świadek oświadczył, że w dniu zdarzenia nie pił alkoholu, był trzeźwy i nie poruszał się chwiejnym krokiem. Odnosząc się do oświadczenia strony złożonego po zakończeniu postępowania wyjaśniającego i zapoznaniu się z aktami sprawy organ odnotował, iż A. M. oświadczył, że nie zauważył, aby klient był pod wpływem alkoholu, a słowo "przepraszam' skierowane do członków komisji nie odnosiło się do złamania przepisów lecz dotyczyło niedostrzeżenia, że klient był pijany. Podkreślił przy tym także, że członkowie komisji nie rozmawiali z klientem i nie podali mu probierza na zawartość alkoholu. W oparciu o zgromadzony materiał dowodowy organ ustalił, że zachowanie klienta w chwili zakupu alkoholu wskazywało wyraźnie na to, że znajdował się on w stanie nietrzeźwości. Powołując art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a i art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi organ uznał, że właściciel sklepu dopuścił się złamania przepisów tej ustawy.