Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. VIII SA/Wa 729/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant Referent stażysta Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2011 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1) oddala skargę; 2) przyznaje od Skarbu Państwa i nakazuje wypłacić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat W. K. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżoną decyzją z [...] maja 2010 r., po ponownym rozpatrzeniu wniosku z [...] marca 2009 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: "Prezes ZUS") utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] marca 2009 r. odmawiającą przyznania M. S. (dalej: "skarżąca") renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia powołał między innymi przepis art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.; dalej: "ustawa

o emeryturach i rentach z FUS"). Uznał, iż skarżąca nie spełniła jednej z ustawowych przesłanek przewidzianych w tym przepisie. Dla ustalenia prawa do świadczenia rentowego w drodze wyjątku muszą one zostać spełnione łącznie. Skarżąca nie udowodniła zaś szczególnych okoliczności, na skutek których, z uwagi na krótsze niż ustawowo wymagane okresy składkowe i nieskładkowe, nie nabyła ona prawa