Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lutego 2011 r., sygn. II SA/Wa 1460/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Janusz Walawski, Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2011 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 1338/09 uchylił decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2009 r. jak i utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r., odmawiającą przyznania K. S. świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu Sąd podniósł, że organ nie przeanalizował w sposób prawidłowy twierdzeń K. S. przedstawionych we wniosku o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku przez pod kątem istnienia przesłanek, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ponadto Sąd wskazał, że organ nie uwzględnił w swych rozważaniach stanu zdrowia skarżącego, istniejącego w czasie gdy zaprzestał on wykonywania pracy oraz sytuacji panującej na rynku pracy związanej z bezrobociem. Zdaniem Sądu, organ był zobligowany dokonać własnych ustaleń w tym zakresie, a w szczególności winien zweryfikować twierdzenia skarżącego o jego złym stanie zdrowia. Sąd wskazał, że organ mógł to uczynić w oparciu m. in. o dokumentację medyczną zebraną w postępowaniu przed lekarzem orzecznikiem, który stwierdził trwałą niezdolność skarżącego do pracy. Tym samym, zdaniem Sądu, nie występowały okoliczności uprawniające organ do przerzucenia na skarżącego ciężaru dowodowego. Wskazał, że skarżący próbował przedstawić dowody dla wykazania podnoszonych twierdzeń, lecz okazało to się niemożliwe, z uwagi na zniszczenie dokumentacji medycznej znajdującej się w przychodni lekarskiej, pod opieką której skarżący się znajdował.