Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 28 lutego 2011 r., sygn. IV SA/Gl 1000/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Walentek Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz-Kunicka Protokolant St. sekr. sąd. Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2011 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w K. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie inspekcji pracy oddala skargę.

Uzasadnienie

Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w K., działając na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589 ze zm.), a także art. 233 Kodeksu pracy, § 2 ust. 2, § 111 ust. 1 i 2 oraz § 40, § 41, § 42 i załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650) nakazem nr [...] z dnia [...] r. Nr [...] zobowiązał A Sp. z o.o. w K. A' w M. do zapewnienia w placówce handlowej pomieszczenia palarni, w której będzie przypadać, co najmniej 0,1 m2 powierzchni podłogi na każdego pracownika najliczniejszej zmiany korzystającego z tego pomieszczenia, z tym że powierzchnia pomieszczenia przeznaczonego na palarnię nie powinna być mniejsza niż 4 m2.

Odwołanie od powyższego nakazu do Okręgowego Inspektora Pracy w K. wniosła A (Polska) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. W odwołaniu tym nakazowi temu zarzucono rażące naruszenie art. 9, art. 11 oraz art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego polegające na braku uzasadnienia nakazu oraz naruszenie art. 233 Kodeksu pracy jak również § 40 i nast. załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W motywach odwołania podkreślono, że prawidłowo wydana decyzja administracyjna powinna zawierać uzasadnienie prawne i faktyczne, natomiast rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji takiego uzasadnienia nie zawiera, ani nie uwzględnia ono w całości żądania strony, które zwalnia organ z obowiązku uzasadnienia wydanej decyzji. W odniesieniu do naruszenia przepisów Kodeksu pracy zaznaczono, że utworzenie przez zakład pracy palarni jest prawem a nie obowiązkiem pracodawcy i na tę okoliczność przeprowadzono rozbudowany wywód prawny z przywołaniem unormowań prawnych jak również poglądów doktryny i stanowiska sądów administracyjnych wypowiadających się w tym zakresie.