Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2011 r., sygn. II SA/Ol 1025/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi S. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie umorzenia nienależnie pobranych świadczeń alimentacyjnych oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia "[...]"., którą organ I instancji odmówił S. L. umorzenia nienależnie pobranego świadczenia z funduszu alimentacyjnego w kwocie 5000 złotych.

Rozstrzygnięcie to oparte zostało na następujących ustaleniach faktycznych i prawnych: decyzją z dnia "[...]" r., znak: "[...]" organ pierwszej instancji ustalił kwotę nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego przez S. L. na osobę uprawnioną - M. L. w okresie od 1 listopada 2008 r. do 31 sierpnia 2009 r. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że strona nie poinformowała o fakcie, że jej syn M. L. (ur. 28 marca 1985r.) był uczniem Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych w E. tylko do dnia 30 października 2008 r. Z chwilą przerwania nauki wypłacone świadczenia w okresie od 1 listopada 2008 r. do 31 sierpnia 2009 r. są świadczeniami nienależnie pobranymi. Następnie decyzją z dnia "[...]" r., Nr "[...]' organ I instancji zażądał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń.

W dniu 8 lipca 2010 r. S. L. złożyła wniosek o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia w wysokości 5.000 zł, uzasadniony trudną sytuacją finansową rodziny.

Decyzją będącą przedmiotem odwołania organ I instancji odmówił umorzenia nienależnie pobranego świadczenia z funduszu alimentacyjnego w kwocie 5.000 zł, na podstawie art. 23 ust. 1 i 8 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz.1378 ze zm.). Motywując zajęte stanowisko organ I instancji wskazał, że analiza sytuacji finansowej rodziny nie uzasadnia umorzenia nienależnie pobranych świadczeń, gdyż w sprawie nie zaistniał "słuszny interes strony" w stopniu uzasadniającym umorzenie, a jedynie w stopniu uzasadniającym rozłożenie spłaty zaległości na raty. Organ I instancji ustalił, że trzyosobowa rodzina wnioskodawczyni nie korzysta z pomocy MOPS w E., utrzymuje się ze świadczeń rodzinnych i funduszu alimentacyjnego w kwocie 1351 zł (z których potrącana jest kwota 500 zł tytułem nienależnie pobranych świadczeń) oraz renty córki w kwocie 525,88 zł (podlega potrąceniom komorniczym, do wypłaty pozostaje kwota - 377,56 zł). W związku z tym łączny dochód rodziny w miesiącu czerwcu 2010 r. wyniósł 1.876,88 zł, zaś na osobę w rodzinie - 625,63 zł. Wskazano, że dzieci wnioskodawczyni są pełnoletnie (22 i 25 lat). Córka legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności i uczęszcza do Liceum Ogólnokształcącego w E. Natomiast syn jest osobą bezrobotną, nie uczącą się i nie zarejestrowaną w urzędzie pracy. Trzyosobowa rodzina zamieszkuje w lokalu socjalnym o powierzchni 43 m2. Zaległości z tytułu czynszu za mieszkanie wynoszą około 11.125,00 zł. Organ wskazał też, że zgodnie z oświadczeniem strony opłaty za szkołę, leki, energię elektryczną, telewizję, gaz i węgiel w miesiącu kwietniu 2010r. wyniosły około 1410,63 zł, w maju - 757,65 zł, zaś w czerwcu 664,24 zł. Analizując sytuację majątkową rodziny organ I instancji uznał, że wnioskodawczyni ma możliwość zwrócenia nienależnie pobranych świadczeń w formie potrąceń z bieżąco wypłacanych świadczeń lub w formie rat. Podkreślono, że dochód rodziny wynosi 1.876,88 i przekracza kryterium dochodowe rodziny, które zgodnie z ustawą