Wyrok WSA w Kielcach z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. I SA/Ke 684/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska,, Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 stycznia 2011r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2007r. oddala skargę

Uzasadnienie

1.1 Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...]. nr [...]utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...]. nr [...]określającą A. M. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień 2007r. w kwocie 30.950 zł.

1.2 W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że A. M. w okresie objętym kontrolą, tj. od 1 listopada 2004r. do 31 października 2007r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Sąd Rejonowy w K. postanowieniem z dnia 5 listopada 2008r. sygn. akt V GU 27/08 ogłosił upadłość A. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą M.-B. w K.. Ponadto w pkt II tego postanowienia Sąd określił, że upadłość będzie prowadzona przez likwidację majątku masy. Na syndyka wyznaczono A. S.-F.. Postanowieniem z dnia 12 listopada 2009r. sygn. akt V GUp 10/08 Sąd Rejonowy w K. Wydział V Gospodarczy orzekł zakończenie postępowania upadłościowego.

1.3 Przeprowadzona w firmie M.-B. kontrola podatkowa wykazała nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT za kwiecień 2007r. dotyczące podatku naliczonego i należnego. Stwierdzono, że A. M. nie zaewidencjonował w okresie objętym kontrolą wszystkich zdarzeń gospodarczych oraz wykazywał nieprawidłowe podstawy opodatkowania, natomiast ewidencja nabyć nie odzwierciedla stanu rzeczywistego. W związku z tym ewidencje sprzedaży oraz nabyć pominięto jako dowód w postępowaniu podatkowym. Uwzględniając zebrany w sprawie materiał dowodowy organ pierwszej instancji skorzystał z unormowania zawartego w art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej i odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.