Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Łd 1050/10

Dnia 13 grudnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Protokolant Asystent sędziego Marcelina Chmielecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2010 roku sprawy ze skargi R. L. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku związku inwalidztwa ze służbą w policji 1. uchyla zaskarżone orzeczenie; 2. orzeka, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Ł. na rzecz R. L. kwotę 25,00 (dwadzieścia pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Orzeczeniem nr [...] z dnia [...]roku Okręgowa Komisja Lekarska MSWiA w Ł. uznała R. L. za inwalidę i zaliczyła od dnia 31 lipca 1997 roku do 13 marca 2007 roku do trzeciej grupy inwalidztwa i od dnia 14 marca 2007 roku do drugiej grupy inwalidztwa, wskazując jednocześnie, iż inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą i strona jest częściowo niezdolna do pracy. Wskazano, że badany nie wymaga opieki innej osoby. Inwalidztwo określono jako trwałe, a przeprowadzenie następnego badania kontrolnego uznano za zbędne.

W uzasadnieniu orzeczenia stwierdzono, iż inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą w Policji, ponieważ powstało w następstwie schorzeń, które nie figurują w załączniku nr 1 i 2 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 września 2005r. w sprawie wykazu schorzeń i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 206, poz. 1723)

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi R. L. podniósł, iż Okręgowa Komisja Lekarska MSWiA w Ł. uporczywie nie stosuje wytycznych zawartych w dotychczasowych wyrokach Sądów Administracyjnych w Łodzi (II SA/Łd 1446/99 z 18 stycznia 2001 roku, II SA/Łd 210/02 z 19 lutego 2004 roku, III SA/Łd 833/04 z 9 lutego 2005 roku, III SA/Łd 437/05 z 12 stycznia 2006 roku, III SA/Łd 364/07 z dnia 11 czerwca 2008r., III SA/Łd 659/09 z dnia 17 czerwca 2009 r. oraz III SA/Łd 97/10 z dnia 9 kwietnia 2010r.) i wydaje kolejną decyzję dotkniętą takimi samymi wadami prawnymi, z powodu których uchylił poprzednie. Wskazał, iż takie działanie Komisji w oczywisty sposób narusza art. 153 i 170 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz jest jaskrawym dowodem notorycznego lekceważenia wyroków sądowych i przepisów prawnych. Podkreślił, iż zarówno zespół neurastaniczny jak i nadciśnienie tętnicze figurują w wykazie do rozporządzenia MSWiA z dnia 29 września 2005r. w sprawie wykazu schorzeń i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej a przepuklina jest następstwem wypadku na służbie zatem inwalidztwo winno być uznane za pozostające w związku ze służbą. Nadto kwestionuje prawidłowość ustalenia daty początkowej powstania inwalidztwa oraz zarzuca sprzeczność pomiędzy treścią orzeczenia a wynikami ostatnich badań lekarskich przeprowadzonych przez psychiatrę, ponieważ z orzeczenia Komisji wynika, że stwierdzono u strony tylko 1 schorzenie psychiczne - osobowość nieprawidłową, które wpisano jako główne i jako schorzenie współistniejące zespół neurasteniczny, zaś z wyników badań wynika, że inwalidztwo powodują łącznie zespół nerwicowy i osobowość nieprawidłowa, przy czym zespół nerwicowy został w badaniach tych wpisano na pierwszym miejscu, co wskazuje, ze jest to schorzenie wiodące, co uzasadnia uznanie związku inwalidztwa z pracą.