Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. III SA/Wr 577/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Borońska Sędziowie Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Paulina Białkowska po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 30 listopada 2010 r. sprawy ze skargi P. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. OZ w J. G. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku oddala skargę.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi P. J. - reprezentowanego przez doradcę podatkowego (dalej skarżący), jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. Odział Zamiejscowy w J. G. z dnia [...] r., nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie przedłużenia terminu zabezpieczenia na majątku skarżącego zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2004 r.
Decyzją z dnia [...] r. (Nr [...]) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z., na podstawie przepisu art. 33 § 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.), orzekł o zabezpieczeniu na majątku skarżącego oraz majątku wspólnym małżonków, zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres od [...] do [...] r. wraz z odsetkami za zwłokę, przed wydaniem decyzji określającej wysokość tego zobowiązania.
Na podstawie powyższej decyzji Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. wystawił w dniu [...] roku zarządzenie zabezpieczenia nr [...]. Zarządzenie to doręczono skrzącemu w dniu [...] r. W oparciu o nie dokonano zajęcia zabezpieczającego m.in. rachunków bankowych.
Termin zabezpieczenia ulegał przedłużaniu, kolejnym postanowieniem z dnia [...] r. ustalono go do dnia [...] r. Niemniej w wyniku kolejnego wniosku wierzyciela z dnia [...] roku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z., powołując się na art. 159 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2005 r., nr 229, poz. 1954 ze zm. - dalej: upea), postanowieniem z dnia [...] r.( Nr [...] przedłużył do dnia [...] r. termin zabezpieczenia na majątku skarżącego, powołując się na fakt, iż decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] r. (Nr [...]) określająca zobowiązanie w podatku od towarów i usług za m.in. [...] r. jest nieostateczna, bowiem toczy się postępowanie odwoławcze.