Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 listopada 2010 r., sygn. II SA/Ol 704/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2010 r. sprawy ze skargi H. G. - Przedsiębiorstwa A. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego z naruszeniem przepisów oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 6 sierpnia 2007 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego
w G. wymierzył inwestorowi - "[...]" H.G. spółka jawna w A., karę w wysokości 75.000,00 zł z tytułu nielegalnego użytkowania budynku wieży ciśnień.
W. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w O. decyzją z dnia 17 września 2007 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu skargi H.G. na powyższą decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, uchylił tę decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, zasądził od organu odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 5.100 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego i orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. Sąd zarzucił organom administracji naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 10 § 1 K.p.a., poprzez uniemożliwienie skarżącemu czynnego udziału w postępowaniu, art. 79 § 1 K.p.a., gdyż świadków przesłuchano przed wszczęciem postępowania administracyjnego, a także art. 107 § 3, gdyż treść uzasadnień decyzji organów obu instancji nie odpowiadała wymogom określonym w tym przepisie. Wskazał także, że rozstrzygnięcie w sprawie wymierzenia kary z tytułu nielegalnego użytkowania obiektu budowlanego powinno zapaść w formie postanowienia, wadliwie zatem rozstrzygnięto sprawę w formie decyzji. Sąd podniósł ponadto, że zmieniony w 2004 r., tj. po wydaniu decyzji o pozwoleniu na budowę, art. 55 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego ograniczył możliwość ustalania obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie do obiektów wznoszonych na podstawie pozwolenia na budowę i zaliczonych do jednej z kategorii wyszczególnionych w art. 55 Prawa budowlanego. Sąd wywiódł także, że użyte w art. 55 i w art. 54 Prawa budowlanego pojęcie wzniesienia obiektu budowlanego należy rozumieć jako powiększenie obiektu budowlanego, jego odbudowę, rozbudowę lub nadbudowę, na które wymagane jest pozwolenie na budowę. Nakazał organom administracji przy ponownym rozpoznaniu sprawy rozważenie czy z uwagi rodzaj wykonanych przez inwestora robót budowlanych, obowiązany on był uzyskać pozwolenie na użytkowanie.