Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. I SA/Lu 363/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 listopada 2010 r. sprawy ze skargi S. H. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 16 lutego 2010 r., nr [...], Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.) w związku z art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 98 poz. 634 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania S. H. od decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR z dnia 19 listopada 2009r., nr [...] z dnia 19-11-2009r. w sprawie przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW) na rok 2009 - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W jej uzasadnieniu wskazano, że w dniu 11 maja 2009r. S. H. złożył w Biurze Powiatowym ARiMR wniosek o przyznanie pomocy finansowej w ramach działania " Wspieranie gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW)", w którym zadeklarował działki rolne o łącznej powierzchni 39,27 ha.

W ramach wszczętego postępowania administracyjnego, wniosek został poddany kontroli kompletności oraz kontroli administracyjnej, po czym w dniu 8 października 2009r. wysłano do skarżącego zawiadomienie o zmianie powierzchni referencyjnej zadeklarowanych we wniosku działek ewidencyjnych. W odpowiedzi, skarżący sprzeciwił się powyższemu, podnosząc, iż sam dokonał pomiarów użytkowanych przez siebie gruntów.