Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 21 października 2010 r., sygn. II SA/Po 524/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 października 2010 r. wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] maja 2010 r. Nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych postanawia odmówić przyznania prawa pomocy. /-/ B. Drzazga

Uzasadnienie

Skarżący Z. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 października 2010 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy.

Od powyższego postanowienia skarżący wniósł w terminie sprzeciw, w którym domagał się ponownego rozpatrzenia jego sytuacji finansowej i zdrowotnej jego rodziny. Skarżący podniósł, iż podeszły wiek (liczy lat 6[...], a jego żona 5[...]) jego i żony oraz ich ciężki stan zdrowia (schorzenia wymienione we wniosku) w powiązaniu z zawiłymi okolicznościami sprawy wymagają ustanowienia dla niego profesjonalnego pełnomocnika z urzędu. Niskie pobory [jego i żony] z emerytury i renty nie pozwalają skarżącemu na opłacenie pomocy prawnej z urzędu. Skarżący domagał się również przebadania jego i żony przez biegłych lekarzy wyznaczonych przez Sąd. Opisując sytuację materialną podniósł okoliczności wcześniej już podane w uzupełnionym wniosku o przyznanie prawa pomocy. Jako jedyne źródło utrzymania rodziny (siebie i żony) wskazał swoją emeryturę i rentę żony, jak również niewielki zysk w wysokości [...]-[...] zł z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - sklepu ogólnospożywczego. Ogólny miesięczny dochód skarżący określił na kwotę 2 [...] zł, zaś stałe wydatki miesięczne na kwotę 1500 - 1600 zł. W ocenie skarżącego żyje on z żoną "w warunkach, na granicy skrajnej nędzy, w wyjątkowo ciężkiej sytuacji finansowej. Pomoc finansowa [...] i [...] pozwoliła (...) [im] na przeżycie - wegetację okresu (...)". Kwotę [...] 000 z, która znajduje się na ich rachunku bankowym, przeznaczają na tzw. "czarną godzinę" i zamierzają pomóc [...] w utrzymaniu ich mieszkania, w tym i w remoncie budynku, w którym mieszkanie to się znajduje. W ocenie skarżącego wyliczenie dochodu za [...] miesięcy 2010 r. wygląda następująco: [...] zł (wartość sprzedaży towarów) + [...] zł (emerytura: [...] miesięcy x [...] zł) = [...] zł. Jego średni miesięczny przychód w kwocie 8 [...] zł nie stanowi dochodu, ponieważ za opisany okres wynik finansowy był ujemny - strata w wysokości - [...] zł [[...] zł (wartość sprzedanych towarów), [...] zł (zakup towarów handlowych), [...] zł (koszty zakupu towarów); łącznie zakup towarów wraz kosztami ich zakupu wyniósł [...] zł]. Ponadto skarżący przybliżył przebieg leczenia, w tym hospitalizacji jego i żony w placówkach medycznych, jak również przyczyny dalszych strat poniesionych w prowadzonej działalności gospodarczej.