Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 września 2010 r., sygn. I SA/Wr 669/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Dagmara Dominik, Protokolant Lucyna Barańska, po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. w K. na indywidualną interpretację Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację, II. zasądza od Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz strony skarżącej "A"sp. z o.o. w K. kwotę 457,00 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

"A" sp. z o.o. w K. (dalej: strona/skarżąca spółka/podatniczka), zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z opisanego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, że skarżąca spółka dokonuje sprzedaży towarów na rzecz swoich kontrahentów i niejednokrotnie, po podjęciu negocjacji, decyduje się na udzielenie im rabatu na sprzedany towar. W związki z powyższym, spółka obowiązana jest do wystawienia faktury korygującej. Dotyczy to również sytuacji, gdy klient reklamuje towar zarówno pod względem jakościowym, jak i ilości otrzymanych kartonów. Wówczas również wystawiana jest korekta cenowa (jakość) lub ilościowa (fizyczna dostawa mniejsza niż na dokumencie dostawy).

Na tym tle strona skarżąca sformułowała pytanie, czy w sytuacji, w której zachodzi konieczność wystawienia faktury korygującej, spółka uprawniona jest do odliczenia podatku bez konieczności posiadania potwierdzenia odbioru tej faktury przez nabywcę usługi/towaru?

Według wnioskującej, na podstawie przepisu art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - w skrócie: ustawa VAT), w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Wnioskująca stoi na stanowisku, iż powyższy przepis prawa, jest niezgodny z prawem wspólnotowym, a tym samym nie ma mocy wiążącej podatników. Zdaniem strony, taki zapis narusza zasadę neutralności VAT, ponieważ podatnik, który nie otrzyma potwierdzenia odbioru faktury, nie będzie mógł odliczyć podatku, co w konsekwencji spowoduje, że poniesie jego ciężar. Powołując się na przepisy prawa wspólnotowego, skarżąca wskazała, że przepisy 112 Dyrektywy, a w szczególności art. 73, nie przewidują warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia doręczenia faktury korygującej jego kontrahentowi, w celu skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o wartość tego podatku wynikającą z faktury korygującej. Jej zdaniem, warunku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korekty, jako podstawy dla obniżenia obrotu przez podatnika, nie można również usprawiedliwiać brzmieniem art. 90 Dyrektywy 112, który co do zasady umożliwia państwom członkowskim określenie warunków obniżenia podstawy opodatkowania we wskazanych w nim przypadkach. Jednak wymóg posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej, w praktyce znacznie utrudnia, a czasem wręcz uniemożliwia obniżenie podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 90 ww. Dyrektywy, co prowadzi do naruszenia zasady proporcjonalności, a w konsekwencji również zasady neutralności podatku VAT. Powołując się na wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 września 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 742/09, strona podkreśliła, że przepis uzależniający uwzględnienie faktury korygującej od potwierdzenia jej odbioru przez kontrahenta, jest niezgodny z prawem UE. Z art. 29 ust. 4a ustawy VAT wynika bowiem, że gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu, to wystawca faktury korygującej nie może jej rozliczyć, dopóki kontrahent nie potwierdzi jej odbioru. Wnioskująca dodała, że w podobny sposób orzekły o niezgodności wymogu potwierdzenia odbioru korekty faktury z 6 i 112 Dyrektywą WSA w Bydgoszczy (sygn. akt I SA/Wr 249/08, nieprawomocny) i WSA w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 655/08, III SA/Wa 1587/08, III SA/Wa 172/08), a także wskazała, że powyższe poglądy znajdują potwierdzenie w orzecznictwie NSA (wyroki z dnia 20 lutego 2009 r., sygn. akt I FSK 1978/07, i z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1828/07).