Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 września 2010 r., sygn. III SA/Wa 749/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2010 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości podatku od spadków i darowizn oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego, decyzją [...] września 2009 r. [...], na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1, art. 6 ust. 4, art. 7 ust. 1, art. 8, art. 9 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 1, 2, 3, art. 15 ust. 1 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r. Nr 142, poz 1514 ze zm, dalej jako u.p.s.d.), art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej: Ordynacja), ustalił dla J.J. (dalej jako strona lub skarżąca) podatek od spadków i darowizn po zmarłej W. S.

Naczelnik wskazał, że jako przedmiot opodatkowania zgłoszone zostało mieszkanie oraz kwota pieniężna wynikająca z salda na rachunku bankowym. Organ podatkowy pierwszej instancji uznając, iż podana wartość lokalu nie odpowiada wartości rynkowej, wezwał Stronę do podwyższenia wartości i po przeprowadzeniu postępowania w trybie określonym w art. 8 ust. 4 u.p.s.d., ustalił podatek od spadków i darowizn, przyjmując za podstawę opodatkowania wartość masy spadkowej z uwzględnieniem opinii biegłego. Ponieważ wartość lokalu mieszkalnego ustalona przez biegłego, przekroczyła o 33% wartość podaną przez Stronę do zeznania podatkowego, organ podatkowy obciążył stronę kosztami opinii rzeczoznawcy. Naczelnik przyjął, jako podstawę opodatkowania, wartość rynkową lokalu mieszkalnego wynikającą z opinii biegłego z 2 lipca 2009 r. oraz stan na rachunku wynikający z zaświadczenia.

Strona, w odwołaniu z [...] października 2009 r., zarzuciła naruszenie art. 8 u.p.s.d. i wniosła o uchylenie decyzji Naczelnika. Zdaniem strony, organ podatkowy bezzasadnie i arbitralnie odrzucił przedstawioną przez innego rzeczoznawcę wycenę. Według strony, biegły Urzędu Skarbowego dokonał wadliwej wyceny, ponieważ: - pominął cechę rynkową w postaci funkcjonalności, przyjął nieadekwatny wskaźnik oceny stanu technicznego, nie uwzględnił we wskaźniku dla cechy "lokalizacja" istotnych przesłanek.