Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 września 2010 r., sygn. II SA/Ol 653/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2010 r. sprawy ze skargi A.T na decyzję Komendanta Policji z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie zmiany podstawy prawnej zwolnienia ze służby 1. uchyla zaskarżoną decyzję. 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 7 kwietnia 2010 r. Komendant Miejski Policji w M., na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071, ze zm.), dalej zwanej K.p.a., odmówił A.T., uchylenia rozkazu personalnego nr x z dnia 16 września 2009 r., którym zwolniono wnioskodawcę ze służby w Policji. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podał, że A.T. wniósł o wznowienie postępowania w sprawie zwolnienia go ze służby w Policji i zmianę podstawy prawnej odejścia ze służby z art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji na art. 41 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Postanowieniem z dnia 23 marca 2010 r. organ wznowił na żądanie strony postępowanie administracyjne w sprawie. Komendant wyjaśnił, że na dzień wydania rozkazu o zwolnienie ze służby nie było możliwe zwolnienie funkcjonariusza w trybie wskazanym we wniosku. Treść art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o Policji, sprzeciwia się zmianie decyzji we wnioskowanym zakresie, gdyż podstawa prawna zwolnienia ze służby byłaby niezgodna z podstawą faktyczną decyzji. Organ stwierdził, że o ile wnioskodawca wskazał na swój interes prawny, to nie wykazał ani jego słuszności, ani na czym miałby polegać interes społeczny, którego istnienie jest również przesłanką dopuszczalności zmiany decyzji ostatecznej. Reasumując stwierdził, że nie zaistniała przesłanka określona w art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00