Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 29 września 2010 r., sygn. I SA/Bk 278/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 września 2010 r. sprawy ze skargi W. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2004 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego W. F. kwotę 5.617 zł (słownie: pięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z [...] kwietnia 2010 r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał

w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z [...] grudnia 2009 r. nr [...], w której określono Panu W. F. (dalej również jako "Skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2004 r. w sposób odmienny niż zadeklarowano.

Podstawą wymienionych rozstrzygnięć było stwierdzenie, że Skarżący niezasadnie obniżył podatek należny o kwotę podatku naliczonego w łącznej wysokości 178.147,64 zł, co było spowodowane ujęciem w rejestrach zakupu

28 faktur VAT, wystawionych przez firmę "S" D. M., stwierdzających czynności, które nie zostały faktycznie dokonane. Organy ustaliły, że podmioty gospodarcze "Z" L. Z. z K., "E" L. B. z O., "S" D. M. z O. oraz Skarżący, utworzyły łańcuch podmiotów refakturujących na siebie transakcje, które faktycznie nie miały miejsca.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. uznał, że powyższe wynika z kserokopii materiałów zgromadzonych przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. dotyczących L. Z. i L. B.; wydruków ewidencji sprzedaży i zakupu za 2004 r. firmy "S" D. M. oraz zeznań pracowników firmy "S".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00