Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2010 r., sygn. II SA/Wa 314/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.), Joanna Kube, Protokolant Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi W. O. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania: - oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji postanowieniem nr [...] z dnia [...] grudnia 2009 r., działając na podstawie art. 134 Kpa, po wniesieniu przez W. O. odwołania z dnia 28 września 2009 r. od rozkazu personalnego Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2007 r. w sprawie zwolnienia R. D. ze służby w Policji, stwierdził niedopuszczalność odwołania. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, co następuje:

Komendant Wojewódzki Policji [...] rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] stycznia 2007 r. zwolnił R. D. z dniem [...] stycznia 2007 r. ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.). Przedmiotowe rozstrzygnięcie stało się przedmiotem różnych postępowań odwoławczych (opisanych przez organ), między innymi odwołania złożonego osobiści przez zwolnionego policjanta, które nie doprowadziło do wzruszenia rozkazu personalnego z dnia [...] stycznia 2007 r.

W dniu 29 września 2009 r. W. O. występując w imieniu R. D., wniosła do Komendanta Głównego Policji odwołanie od przedmiotowego rozkazu personalnego, żądając jego uchylenia. W uzasadnieniu odwołania wskazywała między innymi, że w dniu 15 marca 2006 r. R. D. ustanowił ją swoim pełnomocnikiem we wszystkich sprawach administracyjnych (stosowne pismo wpłynęło do Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] w tym dniu).

Badając odwołanie na etapie wstępnym, Komendant Główny Policji uznał, iż W. O. nie ma legitymacji do wniesienia odwołania od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2007 r. W tym zakresie organ oparł się na postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 266/08 odrzucającym skargę R. D. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji nr [...] z dnia [...] marca 2007 r. Badając pełnomocnictwo z dnia 15 marca 2006 r. (na które powołuje się W.O.), Sąd stwierdził, iż "pełnomocnictwo udzielone w postępowaniu administracyjnym, dla swojej skuteczności powinno być złożone do konkretnego postępowania. Nie jest więc skuteczne pełnomocnictwo złożone wcześniej, przed wszczęciem postępowania, a dodatkowo - bez żadnego związku z postępowaniem, w którym strona powołuje się na istniejące pełnomocnictwo. Organ administracji prowadzący konkretne postępowanie administracyjne powinien otrzymać pełnomocnictwo do akt tej konkretnej sprawy, gdyż nie można od niego wymagać, aby badał z urzędu istnienie i zakres pełnomocnictwa udzielonego w innych postępowaniach przez stronę, nawet jeśli jest to nadal ten sam organ i ta sama strona. (...) dla skutecznego ustanowienia pełnomocnika, organ powinien zostać wyraźnie zawiadomiony o fakcie jego ustanowienia w danej, konkretnej sprawie (pełnomocnictwo ma być złożone do akt). Organ nie może bowiem domniemywać istnienia pełnomocnictwa (...)".