Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 sierpnia 2010 r., sygn. II SA/Bd 573/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Protokolant Dominika Znaniecka po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2010r. sprawy ze skargi S. C. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną po ponownym rozpoznaniu sprawy w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 k.p.a. oraz art. 2 pkt 2a, art. 3 ust. 1 i art. 1,2,4 ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.), Kierownik Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] nr [...], odmawiającą przyznania S. C. świadczenia pieniężnego określonego w wyżej wskazanej ustawie.

W wydanej w pierwszej instancji decyzji Kierownik Urzędu, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009r., sygn. akt K 49/07, wskazał, iż niezbędnym warunkiem uzyskania prawa do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie jest udowodnienie wykonywania pracy przymusowej połączonej z wysiedleniem (wyrwaniem) z dotychczasowego środowiska, Wnioskodawca natomiast, jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, wykonywał w okresie okupacji pracę przymusowa w obrębie stałego miejsca zamieszkania, w związku z czym, z uwagi na brak wysiedlenia, wniosek S. C. nie mógł zostać uwzględniony.