Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 listopada 2011 r., sygn. II SA/Łd 1020/11

Dnia 18 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA: Czesława Nowak - Kolczyńska Sędziowie Sędzia NSA: Anna Stępień Sędzia WSA: Jolanta Rosińska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2011 roku przy udziale --- sprawy ze skargi S. H. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...], Nr

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] roku Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 2 pkt 2 lit. "a", art. 3 ust. l i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji własnej o odmowie przyznania S.H. uprawnienia do świadczenia pieniężnego.

Z akt sprawy wynika, że S.H. złożyła wniosek w przedmiocie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. z dnia 23 lipca 1996 r. Nr 87 poz. 395 ze zm.). We wniosku skarżąca wskazała, iż urodziła się 17grudnia 1942 roku na wygnaniu w miejscowości O., bowiem jej rodzice i rodzeństwo zostali w 1941 roku wywiezieni z rodzinnej miejscowości G. do O. Skarżąca, która stwierdziła, że jej rodzice przymusowo pracowali na rzecz okupanta w O, załączyła na powyższą okoliczność oświadczenia dwóch świadków: S. L. oraz M. S. Nadto strona załączyła kopię swojej ankiety osobowej, świadectwo chrztu oraz zaświadczenie z Archiwum Państwowego w Ł. odnoszące się do powstania poligonu wojskowego w gminie M. i obejmującego także G. Konkludując podniosła, iż jako dziecko doznała wielu cierpień, które wywarły negatywny wpływ na całe jej życie.