Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. III SA/Lu 104/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca),, Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Stażysta Paweł Soczyński, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 1 lipca 2010r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Wojewody z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego 1. oddala skargę 2. przyznaje pełnomocnikowi uczestniczki M. T. ustanowionemu z urzędu, adwokat E. O.- M. od Skarbu Państwa (Kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) wynagrodzenie w kwocie 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 52,80 (pięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy) należnego podatku VAT.

Uzasadnienie

Wnioskiem z [...] lutego 2009 r. M. T. jako właściciel nieruchomości położonej w Ł. przy ul. W. [...], zwróciła się do Burmistrza Miasta Ł. o wymeldowanie jej byłego męża M. T. z pobytu stałego pod ww. adresem.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. Burmistrza Miasta Ł. orzekł o wymeldowaniu M. T. Po rozpatrzeniu odwołania M. T., Wojewoda L. decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. uchylił decyzję Burmistrza w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Burmistrz Miasta Ł. decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., znak: [...], orzekł o wymeldowaniu M. T. z pobytu stałego pod ww. adresem. W ocenie organu w sprawie zaistniały przesłanki orzeczenia o wymeldowaniu określone w art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993, z późn. zm.)

Zdaniem organu przedmiotowy lokal z całą pewnością przestał być miejscem w którym M. T. koncentruje swoje sprawy życiowe i interesy. Organ nie dał wiary twierdzeniu M. T., że mieszka w omawianym lokalu pomimo jego poparcia zeznaniami świadków przez niego wskazanych tj. ojca, matki i brata.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00