Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. IV SA/Wa 713/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędziowie Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Główny Inspektor Sanitarny postanowieniem z dnia [...] lutego 2010 r., znak: [...] wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 144 kpa oraz art. 12 ust. 2 pkt 2 i art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej uchylił postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w P. z dnia [...] sierpnia 2009 r. w całości i jednocześnie odmówił stwierdzenia nieważności postanowienia Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w S. z dnia [...] września 2002 r., znak: [...].

W uzasadnieniu postanowienia organu podano, że A. W. w piśmie z dnia [...] września 2009 r. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności postanowienia Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w S. z dnia [...] września 2002 r.

Wojewódzki Inspektor Sanitarny w P. postanowieniem z dnia [...] października 2006 r. odmówił stwierdzenia nieważności ww. postanowienia.

W następstwie rozpatrzenia zażalenia Główny Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie z dnia [...] października 2006r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 stycznia 2008r., sygn. akt IV SA/Wa 2227/07 uchylił zarówno zaskarżone postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego, jak również utrzymane nim w mocy postanowienie organu pierwszej instancji z dnia [...] października 2006r. Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził, że w sprawie nie zbadano właściwie stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania kontrolowanego w trybie nadzoru postanowienia z dnia 5 września 2002r, czym naruszono art. 7, 77 i 107 § 3 kpa. Sąd wskazał, że w dacie wydania tegoż postanowienia uzgodnieniowego obwiązywała ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska ( Dz. U. z 2001 r. Nr 62, poz. 627), zgodnie z którą podstawą orzekania był raport oddziaływania na środowisko. Organy obu instancji nie odniosły się do zarzutu wadliwości raportu oddziaływania na środowisko inwestycji polegającej na budowie fermy, zwłaszcza uciążliwości poza jej granicami oraz wynikających z raportu przekroczeń norm hałasu i odorów. Sąd stwierdził, iż organ miał obowiązek ocenić raport z punktu widzenia warunków