Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Ol 138/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi Spółki z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie cofnięcia licencji na wykonywanie transportu drogowego osób 1. uchyla zaskarżaną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółki kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Prezydent Miasta O. decyzją z dnia "[...]" po ponownym rozpatrzeniu sprawy orzekł o cofnięciu "[...]" sp. z o.o. w O. licencji nr 0038286 na wykonywanie transportu drogowego osób wydanej w dniu 1 września 2006r. W uzasadnieniu podkreślono, iż poprzednio wydana decyzja w tej sprawie z dnia 8 października 2008r. została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. z powodu pominięcia przez organ pełnomocnika strony w postępowania administracyjnym, sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia. Wskazano, iż przedmiotowe postępowanie zostało wszczęte na wniosek Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia "[...]", który podał, iż "[...]" odstąpiła posiadaną wówczas licencję nr 0003212 (numer licencji został zmieniony w 2006r. na 0038286 z uwagi na zmianę siedziby "[...]") osobie trzeciej - przedsiębiorcy Z. P., na którego nałożono karę w wysokości 8000 zł za wykonywanie na trasie O. - B. transportu drogowego bez licencji. Podniesiono, iż w myśl art. 15 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o transporcie drogowym, licencję cofa się, jeżeli jej posiadacz odstąpił ją osobie trzeciej. W ocenie organu ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji wynika, że Z. P. na podstawie zawartej w dniu "[...]" z "[...]" umowy o współpracy i podziale wpływów eksploatował należący do spółki autobus na trasie O. - B., sprzedając pasażerom bilety z nadrukiem "Z. P.", a nie ""[...]". Z wyjaśnień "[...]" uzyskanych w trakcie prowadzonego wówczas przez organ postępowania wynikało, że Z.P. prowadząc na jej rzecz przewozy pasażerów działał zgodnie ze wskazaną umową w ramach posiadanej wówczas przez "[...]" licencji nr 0003212 na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób. Wskazano, iż postępowanie dotyczące mandatu nałożonego na Z. P. zakończyło się oddaleniem skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. Podniesiono, iż dokładna analiza umowy z dnia "[...]" o świadczeniu usług zawartej między Z. P. a "[...]" oraz wcześniejszej umowy z dnia "[...]" o współpracy i podziale wpływów między wymienionymi stronami wskazuje, iż "[...]" naruszyła przepis art. 13 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym. Podano, iż w kwestii odstąpienia osobie trzeciej posiadanej licencji zawarte między stronami umowy cywilnoprawne nie mają znaczenia. Biorąc pod uwagę zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy, organ uznał, iż "[...]" dopuszczając do sprzedaży przez inny podmiot gospodarczy paragonów fiskalnych z nazwą tego podmiotu posługującego się jednocześnie wypisem nr 7 z licencji wydanej "[...]" wypełnia zapis art. 15 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o transporcie drogowym poprzez odstąpienie Z. P. posiadanej wówczas licencji nr 0003212 na wykonywanie transportu drogowego osób.