Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 maja 2010 r., sygn. II SA/Po 239/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2010 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] czerwca 2008r. Nr [...] w przedmiocie uposażenia I. uchyla zaskarżoną decyzję II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak /-/ E. Podrazik /-/ W. Batorowicz

Uzasadnienie

Z. K. pismem z dnia [...].01.2008 r. wystąpił z żądaniem wypłaty przez Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu kwoty [...] zł z ustawowymi odsetkami. Wnioskodawca wyjaśnił, iż w dniu [...].06.2006 r. Dowódca Wojsk Lądowych decyzją nr [...] stwierdził nieważność decyzji Dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego z dnia [...].11.2002 r. nr [...] o wypowiedzeniu mu stosunku służbowego. W związku z decyzją o wypowiedzeniu stosunku służbowego wnioskodawca nie pełnił zawodowej służby wojskowej w okresie od [...].02.2003 r. do [...].05.2006 r. Po przywróceniu do służby wojskowej wnioskodawca otrzymał w dniu [...].08.2006 r. należności ze stosunku służbowego za okres od [...].02.2003 r. do [...].07.2006 r., z tym że potrącono z nich kwotę [...] zł, na którą składały się odprawa, ekwiwalent za urlop i odszkodowanie odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia, wypłacone w dniu zwolnienia ze służby tj. [...].01.2003 r. Zdaniem Z. K. potrącenia dokonano sprzecznie z art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11.09.2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych i art. 87 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy, bowiem nie wyraził on zgody na potrącenie.

Decyzją nr [...] z dnia [...].05.2008 r. Wojskowy Komendant Uzupełnień w P. odmówił przyznania Z. K. świadczenia pieniężnego w postaci odsetek od wypłaconego uposażenia oraz zwrotu świadczenia potrąconego przy wypłacie tego uposażenia, jako świadczenia nienależnego. W uzasadnieniu organ wskazał, że z dniem [...] listopada 2003 r. Dowódca Wojsk Lądowych, w oparciu o rozkaz [...] z dnia [...] września 2002 r. w sprawie zmian organizacyjnych i dyslokacyjnych w wojskowych komendach uzupełnień zlikwidował, między innymi, stanowisko służbowe strony. Ponieważ żołnierz odmówił przyjęcia innego stanowiska służbowego, Dowódca Pomorskiego Okręgu Wojskowego wydał decyzję o wypowiedzeniu stronie zawodowej służby wojskowej. Dnia [...].06.2006 r. Dowódca Wojsk Lądowych decyzją nr [...] stwierdził nieważność decyzji o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej. Strona stawiła się do miejsca pełnienia służby wojskowej i została przyjęta na ewidencję i zaopatrzenie. Za okres od dnia zwolnienia do dnia przywrócenia do zawodowej służby wojskowej przyznano stronie zwaloryzowane należności wynikające z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej. Przy wypłacie tych należności, w związku ze stwierdzeniem nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby wojskowej, potrącono nienależne świadczenia z tytułu odprawy, ekwiwalentu za urlop. Po otrzymaniu tych świadczeń strona wystąpiła z wnioskiem o odsetki i zwrot potrąconych świadczeń. Organ I instancji wyjaśnił, iż Departamen Kadr MON pismem z dnia [...].01.2007 r. nr [...] zobowiązał organy wojskowe do wypłaty uposażenia za okres, w którym żołnierze faktycznie pozostawali poza służbą, z zaznaczeniem, że mają to być należności zwaloryzowane zgodnie z przepisami. Odnośnie roszczeń o zwrot potrąconych świadczeń ustalono, że z uwagi na decyzję o stwierdzeniu nieważności, są to świadczenia nienależne, bowiem podstawa tego świadczenia odpadła. Powołując się na treść art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, organ wskazał, iż instytucja zwłoki, uregulowana w art. 476 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny - w odróżnieniu od opóźnienia (art. 481 kc) warunkowana jest winą. Zważywszy na okoliczności, nie sposób przypisać tej winy organowi zobowiązanemu do zapłaty uposażenia. Chociaż decyzja Dowódcy Wojsk Lądowych o nieważności decyzji Dowódcy POW wywiera skutki ex tunc, to wydana została w określonym czasie, a realizacja wynikających stąd świadczeń została spełniona bez zwłoki (wypłata zwaloryzowanych świadczeń). Organ zawrócił uwagę, iż mimo, że w spornym okresie strona nie pełniła służby wojskowej, to jednak otrzymywała od resortu MON należności pieniężne związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, w szczególności dwunastomiesięczne uposażenie, emeryturę wojskową i odprawę wojskową. Organ podniósł, iż po przywróceniu do służby strona odmówiła zwrotu świadczenia emerytalnego i innych nienależnych świadczeń, stąd roszczenia o odsetki nie mają żadnego uzasadnienia. Najbardziej nieuzasadnione wydaje się roszczenie o odsetki za świadczenie, które pobrał żołnierz z góry (roczne uposażenie przez pierwszy rok po zwolnieniu). Zdaniem organu, dopiero w chwili, kiedy decyzja o stwierdzeniu nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby wojskowej stała się wykonalna, roszczenia o odsetki można naliczać od tego właśnie momentu, ale nie wstecz, lecz po tej dacie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00