Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 maja 2010 r., sygn. II SA/Ol 294/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2010 r. sprawy ze skargi Gminy - Prezydenta Miasta na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego udziału w działce - umorzenia postępowania I. uchyla zaskarżone orzeczenie; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Pismem z dnia "[...]" Prezydent Miasta "[...]", działając na podstawie art. 77 ust. 1 i 3 oraz art. 78 ust.1, 2 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), wypowiedział M. i G. K. dotychczasową wysokość opłaty rocznej za "[...]" z udziału "[...]" (związanego z miejscem postojowym) w prawie użytkowania wieczystego gruntu położonego w "[...]" przy ul. "[...]", wynoszącą 0 zł, ze skutkiem na dzień "[...]". Jednocześnie zaproponował od dnia "[...]" wysokość opłaty rocznej w kwocie "[...]", tj. równej 5% wartości gruntu. Wskazał, że na skutek zmiany wartości gruntu zaktualizowana wartość 1m? będąca podstawą do ustalenia wysokości opłaty rocznej wynosi "[...]". Aktualizacja została dokonana w oparciu o wycenę szacunkową nieruchomości sporządzoną przez rzeczoznawcę majątkowego.

W złożonym odwołaniu M. K. wniosła o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest uzasadniona w mniejszej wysokości. Wskazała również, że wyliczona przez organ kwota jest nieuzasadniona i niewiążąca.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzeczeniem z dnia "[...]", Nr "[...]", umorzyło postępowanie. Jako podstawę prawną orzeczenia wskazało m.in. art. 79 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.). W uzasadnieniu wskazało, że regulacje zawarte w art. 77 ust. 1 i art. 78 ust. 1 i ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami jednoznacznie wskazują, że tryb postępowania przewidziany w tych przepisach stosuje się tylko w przypadku, gdy uprzednio była ustalona pierwsza opłata za użytkowanie wieczyste. Nie można bowiem dokonać aktualizacji opłaty, której wysokości jeszcze nie ustalono. Podniosło, że w myśl art. 73 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami wysokość pierwszej opłaty i opłat rocznych oraz udzielanych bonifikat i sposób zapłaty ustala się w umowie. Jednocześnie żaden przepis powołanej ustawy nie wskazuje trybu postępowania, gdy właściciel zamierza ustalić pierwszą opłatę za użytkowanie wieczyste jeżeli przy oddaniu nieruchomości w użytkowanie wieczyste, bądź przeniesieniu tego prawa, nie została ona ustalona. W ocenie Kolegium, w takim wypadku, zastosowanie znajdzie prawo cywilne, regulujące instytucję użytkowania wieczystego. Właściciel nieruchomości winien zatem złożyć użytkownikowi wieczystemu propozycję wysokości opłaty ze wskazaniem odpowiedniej stawki, a działanie takie stanowić będzie zaproszenie do rokowań. W przypadku wyrażenia zgody przez użytkownika wieczystego na zaproponowaną wysokość opłaty, zawarta zostanie umowa cywilnoprawna ustalająca wysokość przedmiotowej opłaty. W sytuacji zaś braku zgody na zaproponowaną opłatę, właściciel gruntu uprawniony będzie do wytoczenia powództwa przed sądem powszechnym o ustalenie wysokości pierwszej opłaty za użytkowanie wieczyste w oparciu o art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego. Dopiero tak ustaloną opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego gruntu będzie można aktualizować w trybie określonym w art. 78 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Podniosło, że w stanie faktycznym niniejszej sprawy nie doszło do wypowiedzenia wysokości opłaty z tytułu użytkowania wieczystego, gdyż przed dniem "[...]" opłata ta nie obowiązywała. Zatem pisma z dnia "[...]" nie można uznać za wypowiedzenie dotychczasowej opłaty, gdyż w istocie jest ono ustaleniem wysokości pierwszej opłaty za użytkowanie wieczyste. W tym stanie rzeczy postępowanie należało uznać za bezprzedmiotowe i umorzyć na podstawie art. 105 k.p.a.