Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 maja 2010 r., sygn. I SA/Go 328/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędzia WSA Joanna Wierchowicz (spr.) Protokolant Starszy referent Alicja Rakiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2010 r. sprawy ze skargi "K" Sp. z o.o. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wydania zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Go 328/10

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z [...] stycznia 2010 roku, nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpoznaniu zażalenia utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania K - Spółki z o.o. zaświadczenia o pomocy de minimis.

Z treści uzasadnienia postanowienia wynikało, że skarżąca spółka, prowadząca zakład pracy chronionej K - Spółka z o.o. wnioskiem z [...] czerwca 2009r. zwróciła się do organu podatkowego o wydanie zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis w związku z wydatkowaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w kwocie 2.506,03 zł na zakup siedmiu tonerów do drukarki, na wyposażenie stanowiska dla osoby niepełnosprawnej zaliczonej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz osoby zaliczonej do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Do wniosku o wydanie zaświadczenia strona dołączyła informację o udzielonej pomocy de minimis, informację o dokonaniu wydatków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, oświadczenie o nie korzystaniu z pomocy innej niż de minimis w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, oświadczenie, że nie jest przedsiębiorcą znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej oraz fakturę za toner wraz z potwierdzeniem zapłaty.

Organ podatkowy wywiódł, że chociaż skarżąca wydatkowała środki pieniężne z konta ZFRON, to jednak nie poniosła wydatku zgodnie z celami wymienionymi z § 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Dyrektor Izby Skarbowej stanął na stanowisku, że zakupu tonera nie można zakwalifikować jako wyposażenia i dostosowania stanowiska pracy. Wymiana zużytego tonera nie było działaniem polegającym na przywróceniu pierwotnych cech użytkowych drukarki, utraconych na skutek jej używania, jak również nie powodowało unowocześnienia, czy polepszenia tego urządzenia, co przesądzało o tym, że zakupu tonera nie można było uznać za remont lub modernizację, o których mowa w § 2 ust. 1 lit. a ww. rozporządzenia.