Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Sz 130/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz,, Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda, Protokolant Krzysztof Chudy, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2010r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Służby Więziennej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Aresztu Śledczego w Międzyrzeczu decyzją z dnia [...] r. Nr [...]wydaną na podstawie art. 104 kodeksu postępowania administracyjnego i art. 85 ust. 1 w związku z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (tekst jednolity Dz. U. z 2002 r., Nr 207, poz. 1761 ze zm.) oraz § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003r. w sprawie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego (Dz. U. z 2003 r., Nr 132, poz. 1235), po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...]r. - odmówił A. B. przyznania pomocy finansowej z przeznaczeniem na zakup lokalu mieszkalnego.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor wskazał, że A. B. -funkcjonariusz Służby Więziennej od [...].- jest zatrudniona w Areszcie Śledczym. Wnioskodawczyni prawo do lokalu mieszkalnego własnościowego położonego w [...], o powierzchni użytkowej [...]m2 uzyskała na podstawie umowy kupna-sprzedaży aktem notarialnym z dnia [...]r. i w lokalu tym zamieszkała [...]r. Wniosek o przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego złożyła w dniu [...]r., co w świetle przepisów wyklucza przyznanie pomocy ponieważ na dzień złożenia wniosku funkcjonariusz ma zaspokojone potrzeby mieszkaniowe.

A. B. nie zgadzając się z powyższą decyzją wniosła odwołanie domagając się ponownego rozpatrzenia sprawy i przyznania jej prawa do pomocy finansowej na zakup mieszkania.

Strona podniosła w uzasadnieniu odwołania między innymi, że od chwili wstąpienia do Służby Więziennej cały czas nie posiadała lokalu mieszkalnego, nie miała zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych i była zameldowana u rodziców