Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Po 616/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Sylwia Zapalska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Roman Wiatrowski Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Protokolant: st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2010r. na rozprawie sprawy ze skargi P. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego postanawia: 1. przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu następujące pytanie prawne: czy przepis art. 70 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005, Nr 143, poz. 1199, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2005r., w zakresie w jakim w wyniku możliwości stosowania nieograniczonej liczby środków egzekucyjnych dopuszcza za każdym razem do przerwania biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez jednoczesnego wyznaczenia końcowego terminu biegu przedawnienia, jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. zawiesić postępowanie w sprawie. /-/ R.Wiatrowski /-/ S.Zapalska /-/ M.Jaśniewicz

Uzasadnienie

I

W dniu (...) P. G. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego (...) z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego.

W uzasadnieniu wniosku zobowiązany wskazał, iż powyższym tytułem wykonawczym zostało objęte zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1996r. Termin płatności tego zobowiązania upłynął 30 kwietnia 1997r. Zarówno w chwili powstania zobowiązania, jak i w chwili upływu terminu płatności obowiązywała ustawa o zobowiązaniach podatkowych. Natomiast od 1 stycznia 1998r. zaczęła obowiązywać ordynacja podatkowa, która odmiennie reguluje kwestie przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zdaniem wnioskodawcy do przedawnienia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1996r. winna mieć zastosowanie ustawa o zobowiązaniach podatkowych. Instytucja przedawnienia jest bowiem instytucją prawa materialnego a tego typu instytucje pozostają niezmienne (chyba że ustawa stanowi inaczej) i mają zastosowanie do zobowiązań powstałych w czasie ich obowiązywania. Ponadto przepisy przechodnie ordynacji podatkowej nic nie stanowią na temat ewentualnego stosowania uregulowanych w niej nowych instytucji przedawnienia do zobowiązań powstałych przed dniem jej wejścia w życie. Co więcej, korzystniejsze dla zobowiązanego jest stosowanie przepisów ustawy o zobowiązaniach.